Τα γεγονότα πριν από την Εβδομάδα των Παθών - 1

Στις 18 Δεκεμβρίου 1946 ο Ιησούς δείχνει στη Μαρία Βαλτόρτα όραμα με τα γεγονότα που προηγήθηκαν της Εβδομάδας των Παθών: 

Οι Ιουδαίοι επισκέπτονται το σπίτι του Λάζαρου

Αρκετοί Ιουδαίοι έρχονται στη Βηθανία, στο σπίτι του Λάζαρου, πάνω σε όμορφα τετράποδα. Είναι γραμματείς και Φαρισαίοι, κάποιοι Σαδδουκαίοι και κάποιοι Ηρωδιανοί για να πείσουν τον Ιησού να Τον ανακηρύξουν βασιλιά. Με τα πόδια ακολουθούν οι υπηρέτες τους. Όταν μπαίνουν μέσα στην πόλη τα ζώα κινούνται πιο αργά και οι οπλές τους ακούγονται σκληρά πάνω στο έδαφος, τα κουδουνίσματα από τα στολίδια και οι φωνές των ανδρών κάνουν τους κατοίκους να βγαίνουν από τα σπίτια τους και να κοιτάζουν με εμφανή έκπληξη και μετά να σκύβουν ταπεινά και να σηκώνονται πάλι και να μαζεύονται μεταξύ τους και να ψιθυρίζουν:
«Το είδες αυτό;»
«Όλα τα μέλη των Σανχεντρίν από την Ιερουσαλήμ».
«Όχι, ο Ιωσήφ της Γερουσίας και ο Νικόδημος δεν ήταν μαζί τους».
«Ούτε και οι πιο γνωστοί Φαρισαίοι».
«Ούτε οι γραμματείς».
«Και ποιος ήταν αυτός πάνω στο άλογο;»
«Σίγουρα πηγαίνουν στο σπίτι του Λάζαρου».
«Πρέπει να πεθαίνει».
«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Ραββίνος δεν είναι εδώ».
«Πώς περιμένουμε να είναι εδώ, αν αυτοί της Ιερουσαλήμ θέλουν να Τον σκοτώσουν;»
«Έχεις δίκιο. Όχι, είμαι βέβαιος ότι αυτά τα φίδια που μόλις πέρασαν, ήρθαν για να δουν αν είναι εδώ ο Ραββίνος».
«Μακάρι, προς δόξα του Θεού, να μην είναι εδώ!»
«Ξέρετε τι είπαν στον άνδρα μου, στην αγορά της Ιερουσαλήμ; Να είναι έτοιμος γιατί γρήγορα θα Τον ανακηρύξουν βασιλιά και θα πρέπει όλοι να Τον βοηθήσουμε σε... Τι είπαν; Ναι! Μια λέξη που εννοούσε κάτι σαν... αν το πω θα σας διώξω όλους από το σπίτι και θα γίνω εγώ νοικοκυρά».
«Συνωμοσία;... πλεκτάνη;... επανάσταση;...» ρωτούν και συγχρόνως κάνουν διάφορες υποθέσεις.

Ένας άνδρας λέει: «Ναι. Μου το είπαν και μένα. Αλλά δεν το πιστεύω».
«Όμως αυτοί που το είπαν αυτό είναι μαθητές του Ραββίνου!...»
«Δεν είμαι έτοιμος να πιστέψω ότι ο Ραββίνος θα μεταχειριστεί βία για να διώξει την Τετραρχία και να σφετεριστεί το θρόνο που δίκαια ή άδικα ανήκει στους Ηρωδιανούς. Πρέπει να πεις στον Ιωακείμ να μη πιστεύει τέτοιες φήμες...»
«Μα ξέρεις ότι αυτοί που θα Τον βοηθήσουν, θα ανταμειφθούν και στη Γη και στον Ουρανό; Εγώ θα χαιρόμουν αν ο άνδρας μου ήταν ένας απ’ αυτούς. Έχω μεγάλη οικογένεια και περνάμε δύσκολα. Αν μπορούσε να βρει μια δουλειά στο προσωπικό του Βασιλιά του Ισραήλ!»
«Άκουσε Ραχήλ, νομίζω ότι είναι καλύτερο για μένα να φροντίζω το λαχανόκηπό μου και τις χουρμαδιές μου. Ω! Αν μου το ζητήσει Αυτός, τότε θα τ’ αφήσω όλα για να Τον ακολουθήσω. Όμως αν μου πουν οι άλλοι...!»
«Μα αυτοί είναι οι μαθητές Του».
«Ποτέ δεν τους έχω δει μαζί Του και μετά... όχι. Υποκρίνονται ότι είναι πρόβατα, αλλά τα αχρεία πρόσωπά τους δεν με πείθουν». 
«Έτσι είναι. Παράξενα πράγματα συμβαίνουν αυτό τον καιρό και πάντα λένε ότι είναι οι μαθητές του Ραββίνου υπαίτιοι γι’ αυτά. Την ημέρα πριν από το Σάββατο, κάποιοι απ’ αυτούς φέρθηκαν άσχημα σε μια γυναίκα που πήγαινε αυγά στην αγορά, και της είπαν: ‘Τα θέλουμε στο όνομα του Γαλιλαίου Ραββίνου’».
«Νομίζεις ότι Αυτός θέλει τέτοια πράγματα; Διότι πάντα δίνει και ποτέ δεν παίρνει... και ακριβώς, Αυτός που θα μπορούσε να ζει με τους πλούσιους αλλά προτιμάει να βρίσκεται με τους φτωχούς; Και έδωσε το μανδύα Του σ’ αυτή τη λεπρή γυναίκα που θεραπεύτηκε και τη συνάντησε ο Ιακώβ και το έλεγε σε όλους;» 

Ένας άλλος άνδρας που πλησίασε την παρέα και άκουγε, είπε: «Έχεις δίκιο... και πόσα λένε ακόμα... ότι ο Ραββίνος θα φέρει ταραχή διότι ο Ρωμαίοι θα μας τιμωρήσουν επειδή ξεσηκώνει τα πλήθη. Το πιστεύετε; Εγώ λέω – και δε νομίζω ότι κάνω λάθος επειδή είμαι ηλικιωμένος και έχω σύνεση – ότι αυτοί που λένε σε μας τους φτωχούς ότι ο Ραββίνος θέλει ν’ αρπάξει το θρόνο και να διώξει τους Ρωμαίους – μακάρι να το έκανε αυτό! Αν ήταν δυνατόν! Αυτοί που φέρονται άσχημα στο όνομά Του, και αυτοί που μας πλησιάζουν και θέλουν να επαναστατήσουμε και μας υπόσχονται οφέλη στο μέλλον, και αυτοί που μας οδηγούν σε καυγάδες, είναι όλοι εχθροί του Ραββίνου και ανυπομονούν να Τον καταστρέψουν για να θριαμβεύσουν. Μην πιστεύετε τους ψεύτικους φίλους των φτωχών ανθρώπων! Είδατε με πόση υπεροψία πέρασαν από εδώ; Σχεδόν με χτύπησαν με το μαστίγιο, επειδή δυσκολεύτηκα να βάλω τα πρόβατα στην άκρη και τους εμπόδιζα να προχωρήσουν... και αυτούς τους λέτε φίλους μας; Ποτέ. Αυτοί είναι βδέλλες για μας, και ο Θεός το απαγορεύει, είναι και δικές Του βδέλλες».
«Μιας και ζεις κοντά στα κτήματα του Λάζαρου, μήπως ξέρεις αν πέθανε;»
«Όχι δεν πέθανε. Είναι μεταξύ ζωής και θανάτου... εγώ ρώτησα τη Σάρα που μάζευε αρωματικά φύλλα για να τον πλύνει». 
«Τότε, γιατί ήρθαν;» 
«Ποιος ξέρει. Έκαναν μια βόλτα γύρω από το σπίτι, μετά γύρω από το σπίτι του λεπρού, και μετά έφυγαν προς τη Βηθλεέμ». 
«Σας είπα, ήρθαν για να δουν αν ήταν εδώ ο Ραββίνος! Για να Του κάνουν κακό. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει γι’ αυτούς να μπορούν να Του κάνουν κακό; Και μέσα στο σπίτι του Λάζαρου; Πες μου Νάθαν. Αυτός ο Ηρωδιανός δεν ήταν εραστής της Μαρίας του Θεόφιλου; Πριν λίγο καιρό;» 
«Αυτός ήταν. Ίσως έτσι ήθελε να εκδικηθεί τη Μαρία...» 

Ένα αγοράκι τρέχει κοντά τους. Φωνάζει: «Ω, πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στο σπίτι του Λάζαρου! Ερχόμουν από το ποταμάκι μαζί με τον Λεβί, τον Μάρκο, τον Ησαΐα, και τους είδαμε. Οι υπηρέτες άνοιξαν τη μεγάλη πόρτα και παρέλαβαν τα ζώα τους. Και ο Μαξιμίνος έτρεξε να υποδεχτεί του Ιουδαίους και ήρθαν και άλλοι υπηρέτες και κάνανε βαθιές υποκλίσεις. Και η Μάρθα με τη Μαρία βγήκαν έξω από το σπίτι να τους χαιρετίσουν με τις υπηρέτριές τους. Εμείς θέλαμε να δούμε κι άλλα, αλλά μας έκλεισαν την πόρτα και μπήκαν όλοι μέσα στο σπίτι».
Το παιδί είναι ενθουσιασμένο με τα νέα που έφερε και όλα όσα είδε...
Οι ενήλικες συνεχίζουν να σχολιάζουν.

ΠΗΓΗ: Κεφ. 541 από το βιβλίο της Μαρίας Βαλτόρτα "Το Ευαγγέλιο όπως μου αποκαλύφθηκε".