Η Θεία Ευχαριστία και οι αμαρτωλοί
(Ο Ιησούς στη Josefa Menendez) Θέλω να εκδηλώσω στις αγαπημένες μου ψυχές την πίκρα που είχε κυριεύσει την Καρδιά μου κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου. Αν και η χαρά μου ήταν μεγάλη που θα γινόμουνα σύντροφος των ανθρώπων μέχρι το τέλος των αιώνων και θεία τροφή για τις ψυχές και έβλεπα πόσες ψυχές θα μου προσέφεραν λατρεία, επανορθώσεις και αγάπη..., δεν ήταν λιγότερη η θλίψη μου καθώς έβλεπα πόσο πολλές ήταν οι ψυχές που θα Με εγκατέλειπαν μονάχο μέσα στο Αρτοφόριο, στο οποίο παραμένω συνεχώς για χάρη σας και πόσες ακόμα δεν θα πίστευαν στην πραγματική παρουσία Μου! Έβλεπα ότι θα έμπαινα (μέσω της Θείας Κοινωνίας) σε καρδιές λερωμένες από την αμαρτία και πώς η Σάρκα μου και το Αίμα μου, βεβηλωμένα κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα γίνονταν αιτία καταδίκης για πολλές ψυχές!... Ω! Εκείνη τη στιγμή έβλεπα όλη την ιεροσυλία και τις προσβολές και την τρομερή βεβήλωση που επρόκειτο να διαπραχθούν εναντίον μου. Τις άπειρες ώρες που θα περνούσα μόνος Μου μέσα στο Αρτοφόριο!... Πόσες νύχ