Χτυπήθηκα από κεραυνό, η κρίση μου ενώπιον του Θεού - μέρος Δ'
(Συνέχεια από το Γ' μέρος) Πώς σκοτώνουμε πνευματικά Πόσοι από εμάς ανησυχούν για το αν τα παιδιά μας έχουν ρούχα να φορέσουν, φαγητό να φάνε, αν μπορούν να σπουδάσουν; Όταν αρρωστήσουν τρέχουμε αμέσως στο γιατρό. Αλλά πόσοι από εμάς σκοτώνουμε τα παιδιά μας; Πολλά είναι θλιμμένα ή γεμάτα οργή και πικρία γιατί δεν έχουν κοντά τους τον πατέρα ή τη μητέρα τους. Δεν παίρνουν αγάπη από τους γονείς τους. Φανταστείτε μια γυναίκα που πηγαίνει στην εκκλησία, που είναι πιστή να λέει: «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, που μου έδωσες αυτά τα παιδιά. Είναι τόσο καλά που από τότε που μας άφησε ο πατέρας τους αγαπούν μόνο εμένα και εκείνον τον μισούν!» Ξέρετε τι κάνει αυτή η μητέρα; Σκοτώνει τα παιδιά της πνευματικά. Γιατί το να μισείς, είναι σαν να σκοτώνεις. Πόσες φορές δηλητηριάζουμε τα παιδιά μας;! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο θλίβεται ο Θεός όταν δηλητηριάζουμε τα παιδιά εναντίον του πατέρα ή της μητέρας! Ο Θεός δεν το επιτρέπει... Αλλά δεν είχα τελειώσει ακόμα με την κρίση μου... O Ιησού