Η Άφιξη στη Βηθλεέμ
Βλέπω έναν κεντρικό δρόμο. Ένα μεγάλο πλήθος πηγαίνει και ένα άλλο έρχεται. Γαϊδούρια κινούνται φορτωμένα με οικιακά είδη και ανθρώπους. Άνθρωποι πάνω στα μουλάρια τους, ενώ όσοι είναι πεζοί βιάζονται επειδή κάνει κρύο. Ο αέρας είναι καθαρός και ξηρός, ο ουρανός γαλήνιος, αλλά όλα έχουν την αιχμηρή χροιά μιας χειμωνιάτικης μέρας. Η ύπαιθρος, γυμνή, φαίνεται πιο απέραντη, και τα βοσκοτόπια έχουν κοντό χορτάρι, καμένο από τους χειμωνιάτικους ανέμους. Στα βοσκοτόπια, τα πρόβατα ψάχνουν για λίγη τροφή και τον ήλιο που ανατέλλει αργά. Είναι στριμωγμένα μαζί επειδή κι αυτά κρυώνουν, και βελάζουν, σηκώνοντας τα κεφάλια τους και κοιτάζοντας τον ήλιο σαν να λένε: «Έλα γρήγορα, κάνει κρύο!» Το έδαφος είναι βραχώδες και γίνεται ολοένα και πιο απότομο. Είναι ένας πραγματικός λόφος. Δεξιά και αριστερά υπάρχουν χορταριασμένες κοιλάδες και πλαγιές, κοιλάδες και κορυφογραμμές. Ο δρόμος περνάει μέσα από αυτές και κατευθύνεται νοτιοανατολικά. Η Μαρία είναι ...