'Το Ευαγγέλιο όπως μου υπαγορεύτηκε' γιατί το έκανε ο Ιησούς;

Το κεφάλαιο 652 είναι το αποχαιρετιστήριο κεφάλαιο του βιβλίου «Το Ευαγγέλιο όπως μου αποκαλύφθηκε» (η ελληνική απόδοση του τίτλου ‘L'Evangelo come mi è stato rivelato’) της Μαρίας Βαλτόρτα, μιας γυναίκας κατάκοιτης επί 27 χρόνια, που το έγραψε ακούγοντας τον Ιησού να της υπαγορεύει, και βλέποντας σε οράματα αυτά που Εκείνος της περιέγραφε. 

Το συνολικό έργο είναι τεράστιο, αποτελείται από 6000 σελίδες χωρισμένες σε 10 βιβλία, και είναι μια ακόμα προσπάθεια του Ιησού να ξυπνήσει από το λήθαργο μια απομακρυσμένη από το Θεό ανθρωπότητα.

Λέει ο Ιησούς στο αποχαιρετιστήριο κεφάλαιο:

«Οι λόγοι που Με παρακίνησαν να φωτίσω και να υπαγορεύσω τα γεγονότα και τις ομιλίες Μου στη Μαρία είναι πολλαπλοί. Όμως, πρωταρχική σκέψη είναι η αγάπη Μου προς την Εκκλησία και τη διδάσκουσα και τη μαχόμενη, όπως και η επιθυμία Μου να βοηθήσω τις ψυχές στην άνοδό τους προς την τελειότητα. Αν Με γνωρίσετε, έχετε πιθανότητες να ανυψωθείτε. Ο Λόγος Μου είναι Ζωή. Εσείς χάνεστε κι Εγώ προσπαθώ να σας σώσω. 

Οι 7 λόγοι:

Ι. Η πιο βαθιά αιτία για το δώρο αυτού του έργου είναι, ότι στους καιρούς αυτούς που ζείτε, ο μοντερνισμός, που καταδικάστηκε από τον Άγιό Μου Πάπα Πίο Χ, διαφθείρει με όλο και πιο επιβλαβείς θεωρίες την Εκκλησία Μου, που εκπροσωπείται από τον Άγιο Πάπα Μου. Η Εκκλησία Μου θα πρέπει να έχει περισσότερο υλικό για να πολεμήσει εναντίον αυτών που αρνούνται:

-την υπερφυσική ουσία του Δόγματος,

-τη θεότητα του Ιησού: την Αλήθεια για τον Χριστό ότι είναι Θεός και Άνθρωπος, αληθινός και τέλειος και στις δυο φύσεις Του,

-την πίστη στην ιστορία που σας δόθηκε απ’ Αυτόν (Ευαγγέλιο, Πράξεις των Αποστόλων, Αποστολικές Επιστολές, Ιερά Παράδοση), τη διδασκαλία του Παύλου και του Ιωάννη και των Συνόδων της Νίκαιας, της Εφέσου και της Χαλκηδόνας, ως το αληθινό Δόγμα Μου, όπως διδάχτηκε προφορικά από Μένα,

-την άπειρη γνώση Μου ως θεία και τέλεια,

-τη θεία προέλευση του Δόγματος των Μυστηρίων της μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας,

-την παγκοσμιότητα και συνέχιση, μέχρι τα τέλη των αιώνων, του Ευαγγελίου που σας έδωσα για όλους τους ανθρώπους,

-την από την αρχή τέλεια φύση του Δόγματός Μου, που δεν φτιάχνεται μέσα από επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις, αλλά σας δόθηκε εξαρχής έτσι όπως ακριβώς είναι: το Δόγμα του Χριστού του καιρού της Χάριτος, της Βασιλείας των Ουρανών και της Βασιλείας του Θεού μέσα σας, θεία, τέλεια, αγνή. Το Ευαγγέλιο για όλους αυτούς που διψούν για το Θεό. 

Εναντίον εκείνων που αρνούνται:

-τον κόκκινο δράκοντα, (Αποκάλυψη 12:3) με τα επτά κεφάλια, τα δέκα κέρατα και τα επτά διαδήματα, ένα πάνω σε κάθε κεφάλι, που με την ουρά του παρασύρει το ένα τρίτο των αστέρων από τον ουρανό και τους ρίχνει κάτω –και με κάθε σοβαρότητα σας λέω ότι πέφτουν ακόμα πιο κάτω από τη Γη– και καταδιώκει τη Γυναίκα,

-τα θηρία της θάλασσας και της γης, που τόσοι πολλοί προσκυνούν, γοητευμένοι από την εμφάνισή τους και τα θαυμάσια που κάνουν. 

ΙΙ. Για να αφυπνίσω στους Ιερείς και στους λαϊκούς μια ενθουσιώδη αγάπη για το Ευαγγέλιο και για οτιδήποτε αναφέρεται στο Χριστό. Πάνω απ’ όλα μια ανανεωμένη αγάπη προς τη Μητέρα Μου, στις προσευχές της οποίας βρίσκεται το μυστικό της σωτηρίας του κόσμου. Αυτή, η Μητέρα Μου, είναι ο Κατακτητής του καταραμένου Δράκοντα. Συνδράμετε στη δύναμη Της με τη βοήθεια της ανανεωμένης αγάπης και γνώσης σας προς Αυτήν. Η Μαρία έδωσε το Σωτήρα στον κόσμο. Ο κόσμος θα λάβει ξανά την σωτηρία απ’ Αυτήν. 

ΙΙΙ. Για να δώσω στους πνευματικούς δασκάλους και εξομολόγους μια βοήθεια στο έργο τους, της μελέτης των ποικίλων ψυχών του κόσμου, στον οποίο έζησα, και τις διαφορετικές μεθόδους που χρησιμοποίησα για να τις σώσω. Διότι θα ήταν απερισκεψία εάν είχα μόνο μία μέθοδο για όλες τις ψυχές. Ο τρόπος για να προσελκύσεις στην Τελειότητα ένα δίκαιο άνθρωπο που αυθόρμητα τείνει προς αυτήν, είναι διαφορετικός από αυτόν που χρησιμοποιείται για έναν ακόλουθο της αμαρτίας, και διαφορετικός για έναν Εθνικό. Έχετε πολλούς τέτοιους ακόμα αναμεσά σας, αν καταφέρετε να δείτε, όπως έκανε ο Διδάσκαλός σας, τους Εθνικούς ως εκείνους τους δυστυχισμένους που αντικατέστησαν τον αληθινό Θεό με τα είδωλα της ισχύος, της αλαζονείας, του χρυσού, είτε του σαρκικού πόθου, ή με το είδωλο της υπερηφάνειας των γνώσεών τους. Και διαφορετική είναι η μέθοδος για να σωθούν οι σημερινοί προσήλυτοι, δηλαδή εκείνοι που έχουν δεχτεί τη Χριστιανική ιδέα, αλλά όχι τη Χριστιανική υπηκοότητα, επειδή ανήκουν σε ξεχωριστές Εκκλησίες. Κανένας δεν πρέπει να περιφρονηθεί, και αυτά τα χαμένα πρόβατα λιγότερο από κάθε άλλον. Να τα αγαπάτε και να προσπαθήσετε να τα φέρετε στη Μόνη Στάνη, ώστε να εκπληρωθεί η επιθυμία του Ποιμένα Ιησού.  

Κάποιοι άνθρωποι, διαβάζοντας αυτό το Έργο θα προβάλουν αντιρρήσεις: «Δεν φαίνεται στο Ευαγγέλιο ότι ο Ιησούς είχε επαφές με Ρωμαίους και με Έλληνες, κι έτσι κι εμείς απορρίπτουμε αυτές τις σελίδες».
Πόσα πράγματα δεν εμφανίζονται στο Ευαγγέλιο, είτε μόλις και μετά βίας μπορεί κάποιος να τα διακρίνει πίσω από τις χονδρές κουρτίνες της σιωπής, επειδή ήσαν γεγονότα που οι Ευαγγελιστές δεν ενέκριναν, εξ αιτίας της αμετάβλητης Ιουδαϊκής σκέψης τους! Μήπως νομίζετε ότι γνωρίζετε τα πάντα όσα έπραξα;

Ειλικρινά σας λέω ότι ούτε μετά την ανάγνωση αυτού του Έργου, και αφού θα έχετε αποδεχτεί την εξιστόρηση της Δημόσιας ζωής Μου που σας παραδίδω, θα γνωρίζετε τα πάντα για Μένα… Θα εξόντωνα μέχρι θανάτου το μικρό Μου Ιωάννη (ονομάζει τη Μαρία Βαλτόρτα μικρό Ιωάννη επειδή έγραψε και αυτή το Ευαγγέλιο, όπως ο Απόστολος Ιωάννης) από την κούραση, αν ανέφερα όλες τις ημέρες Μου και όλα τα έργα που έκανα κάθε μέρα, για να τα μεταφέρει σε σας! 
“…υπάρχουν και άλλα που έκανε ο Ιησούς, που, αν τα γράψω ένα προς ένα, νομίζω ότι η γη δεν θα μπορέσει να χωρέσει τα βιβλία που θα πρέπει να  γραφτούν”, λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Πέρα από υπερβολή, ειλικρινά σας λέω ότι αν έπρεπε να γραφτούν όλα τα ιδιαίτερα μαθήματα που έδινα, όλες οι προσευχές Μου και οι νηστείες για να σώσω μια ψυχή, θα χρειαζόταν μια μεγάλη αίθουσα βιβλιοθήκης, από τις μεγαλύτερες, για να χωρέσει τα βιβλία που θα μιλούσαν για Μένα.

Και ειλικρινά σας λέω επίσης, ότι θα σας έκανε πολύ περισσότερο καλό να κάψετε τόσα άχρηστα, δηλητηριώδη βιβλία που έχετε και διαβάζετε, ώστε να κάνετε θέση για τα Δικά Μου βιβλία, παρά να γνωρίζετε τόσα λίγα για Μένα και να λατρεύετε τόσο πολύ τα έντυπα αυτού του είδους που είναι σχεδόν πάντα λασπωμένα από την πορνεία και τις αιρέσεις. 

ΙV. Αποκαταστήστε την αλήθεια των μορφών του Υιού του Ανθρώπου και της Μαρίας, αληθινών παιδιών του Αδάμ με σάρκα και αίμα, αλλά ενός αθώου Αδάμ. Τα παιδιά του Ανθρώπου θα ήταν σαν και Μας, αν οι Πρωτόπλαστοι δεν είχαν υποβαθμίσει την τέλεια ανθρώπινη υπόστασή τους (η έννοια του ανθρώπου είναι ένα δημιούργημα με διπλή φύση, την πνευματική που είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, και την υλική), όπως ξέρετε ότι έκαναν. Θα είχαν τέλειες αισθήσεις, συμπεριλαμβανόμενες τις ηθικές και τις σωματικές.

Επομένως, η Μητέρα Μου έτρεφε μια ολοκληρωμένη και τέλεια αγάπη για το σύζυγό Της, στον οποίο δεν ήταν ενωμένη από αισθησιασμό, αλλά με ένα δεσμό πνευματικής αγάπης, και για το Γιο Της, τον πολυαγαπημένο.
Να, πώς έπρεπε να αγαπάει η Εύα: όπως η Μαρία: όχι για τη φυσική ευχαρίστηση που της έδινε ο γιος της, αλλά επειδή αυτός ο γιος ήταν γιος του Δημιουργού, και για την εκπλήρωση της υπακοής στην εντολή Του του πολλαπλασιασμού του ανθρώπινου γένους. Και με τη γνώση ότι ο Γιος Της δεν ήταν μεταφορικά αλλά αληθινά: Γιος του Θεού. Για όσους θεωρούν την αγάπη της Μαρίας προς τον Ιησού πολύ τρυφερή, θα τους έλεγα να σκεφτούν τι ήταν η Μαρία: η Γυναίκα χωρίς αμαρτία και χωρίς ψεγάδι στην αγάπη Της προς το Θεό, τους συγγενείς Της, το σύζυγό Της, το Γιο Της, τον πλησίον Της. Και τελικά θα πρέπει να λάβουν υπόψη την εθνικότητα της Μαρίας. Εβραϊκής φυλής, ανατολίτικης φυλής, σε καιρούς πολύ διαφορετικούς από τους σημερινούς. Αυτή είναι η εξήγηση για κάποιες προφορικές διαχύσεις Της που ίσως να σας φαίνονται υπερβολικές και που προκύπτουν απ’ αυτά τα στοιχεία. Η ανατολίτικη και η Εβραϊκή νοοτροπία είναι πιο διαχυτική, ακόμα και στα απλά πράγματα. Και αποδεικνύεται ότι με την πάροδο των αιώνων η ανατολίτικη νοοτροπία δεν έχει αλλάξει και πολύ. 

Και λέω σ’ αυτούς που θεωρούν την αγάπη του Ιησού προς τη Μαρία πολύ τρυφερή, να σκεφτούν ότι μέσα στον Ιησού υπάρχει ο Θεός, ο Ένας και Τριαδικός που λάμβανε την παρηγοριά Του αγαπώντας τη Μαρία, η οποία ήταν το μέσον με το οποίο ο Θεός μπόρεσε να δοξαστεί ξανά στη δημιουργία Του, η οποία προσφέρει κατοίκους για τους Ουρανούς Του. Και οι δύο αγάπες είχαν μόνο μια επιθυμία: να κάνουν το Θέλημα του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.
Και η Μητέρα, παραδίδοντας το Γιο Της στο Σταυρό του Γολγοθά, έγινε συν-Λυτρώτρια, χωρίς να υπολογίζουμε και την ανθρώπινη φύση Μας που ένιωσε πληγωμένη, και τις καρδιές μας που συντρίφθηκαν από τον πόνο. Είναι αυτό αδυναμία; Είναι συναισθηματισμός;
Είναι η τέλεια αγάπη, ω, άνθρωποι που δεν ξέρετε να αγαπάτε και δεν καταλαβαίνετε πλέον την αγάπη και τη φωνή της!

Και σκοπός αυτού του Έργου είναι επίσης να γίνουν σαφή ορισμένα σημεία που τα σκέπασε το σκοτάδι, και έτσι δημιουργήθηκαν σκοτεινές ζώνες στη λαμπρότητα της ευαγγελικής εικόνας. Θα έπρεπε όλοι να θυμάστε ότι ο Θεός, αφού πρώτα χρησιμοποίησε όλο Του το Έλεος προς χάριν της δόξας Του, μπορεί επίσης να πει: “Αρκετά” σ’ αυτούς που, επειδή είναι Καλός, νομίζουν ότι μπορούν να εκμεταλλεύονται την υπομονή Του. Τον Θεό δεν μπορείς να Τον κοροϊδέψεις, λέει ένα παλιό σοφό γνωμικό. 

V. Για να έχετε ακριβή γνώση της πολυπλοκότητας και της διάρκειας του μακρού Πάθους Μου, που κορυφώνεται με το αιματηρό Πάθος μέσα σε λίγες ώρες, το οποίο Με κατέτρωγε καθημερινά ως μαρτύριο που διήρκεσε για χρόνια και χρόνι, και που αυξανόταν με το χρόνο όλο και πιο πολύ, και με το πάθος της Μητέρας Μου, που την καρδιά Της διαπέρασε το ξίφος του πόνου για το ίδιο με Μένα χρονικό διάστημα. Και σας προτρέπω, έχοντας αυτές τις γνώσεις να Μας αγαπήσετε περισσότερο. 

VI. Για να δείξω τη δύναμη του λόγου Μου και τις ποικίλες αντιδράσεις, ανάλογα με το αν ο άνθρωπος που τον λάμβανε ανήκε στην ομάδα των ανθρώπων με καλή θέληση, ή στην κατηγορία εκείνων που είχαν σαρκική θέληση, που δεν είναι ποτέ σωστή.

Οι Απόστολοι και ο Ιούδας. Δυο αντίθετα παραδείγματα. Οι πρώτοι πολύ ατελείς, τραχείς, αδαείς, βίαιοι αλλά με καλή θέληση. Ο Ιούδας, μορφωμένος περισσότερο από τους περισσοτέρους, εξευγενισμένος επειδή ζούσε στην πρωτεύουσα και στο Ναό, αλλά με κακή θέληση. Προσέξτε την εξέλιξη των πρώτων προς το Καλό, την άνοδό τους. Προσέξτε την εξέλιξη του Ιούδα προς το Κακό και την κάθοδό του.

Αυτή την εξέλιξη των Ένδεκα καλών στην τελειότητα, πρέπει να την προσέξουν εκείνοι που έχουν συνηθίσει να διαστρεβλώνουν τη φύση της πραγματικότητας των αγίων και κάνουν τον άνθρωπο που φτάνει στην αγιότητα μέσα από έναν πολύ σκληρό αγώνα, να φαίνεται ως μια αφύσικη ύπαρξη, χωρίς αισθήματα και συνεπώς χωρίς αξία.    

Θα πρέπει να την προσέξουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι η μεταστροφή προέρχεται μόνον από το Θεό. Ο Θεός δίνει τα μέσα για τη μεταστροφή, όμως δεν βιάζει το θέλημα του ανθρώπου, και αν ο άνθρωπος δεν θέλει να μεταστραφεί, μάταια κατέχει αυτά που βοηθούν άλλους να μεταστραφούν. Μακάρι εκείνοι που εξετάζουν την υπόθεση, να σκεφτούν τα πολλαπλά αποτελέσματα του Λόγου Μου, όχι μόνο στον υλικό άνθρωπο αλλά και στον πνευματικό. Όχι μόνο στον πνευματικό άνθρωπο αλλά και στον υλικό. Ο Λόγος Μου, όταν αντιμετωπίζεται με καλή θέληση, μεταμορφώνει και τους δύο οδηγώντας τους στην εσωτερική και εξωτερική τελειότητα.  

Οι απόστολοι, που εξαιτίας της άγνοιας και της δικής Μου ταπεινότητας, φερόντουσαν με υπερβολική οικειότητα στο Γιο του Ανθρώπου – ένας καλός δάσκαλος ανάμεσά τους, τίποτε άλλο, ένας δάσκαλος ταπεινός και υπομονετικός – που μαζί Του είχαν τη δυνατότητα να φέρονται ελεύθερα, υπερβολικά μερικές φορές, δεν τους έλειπε ο σεβασμός.  Ήταν από άγνοια και συνεπώς συγχωρητέοι. Οι απόστολοι, που καυγάδιζαν αναμεταξύ τους, εγωιστές, ζηλιάρηδες για την αγάπη Μου, ανυπόμονοι με τους ανθρώπους, κάπως υπερήφανοι επειδή ήσαν “οι Απόστολοι”, αργά αλλά σταθερά άλλαζαν σε καινούργιους άνδρες που κυριαρχούσαν στα πάθη τους για να Με μιμηθούν και να Μου δώσουν χαρά και στη συνέχεια, όσο γνώριζαν περισσότερο το αληθινό Εγώ Μου, άλλαζαν τρόπους και Μου φέρονταν ως τον θεϊκό Κύριό τους.  

Στο τέλος της ζωής Μου πάνω στη Γη, μήπως ήταν ακόμα οι επιφανειακά χαρούμενοι φίλοι των πρώτων καιρών; Μήπως ήταν, ιδιαίτερα μετά την Ανάστασή Μου, οι φίλοι που φέρονταν στον Υιό του Ανθρώπου όπως σε Φίλο; Όχι, δεν ήταν. Στην αρχή, ήταν εκείνοι που υπηρετούσαν το Βασιλιά. Ήταν οι ιερείς του Θεού, αργότερα. Τελείως διαφορετικοί, αλλαγμένοι και μεταμορφωμένοι.
Αυτό πρέπει να το λάβουν υπόψη τους όσοι βλέπουν το χαρακτήρα των αποστόλων, που ήταν όπως περιγράφεται, τραχύς, και τον κρίνουν ως αφύσικο. Δεν ήμουν ένας δύσκολος Διδάσκαλος, ένας περήφανος βασιλιάς, δεν ήμουν ο καθηγητής που έκρινε τους άλλους ανάξιους του. Ήμουν επιεικής με τους ανθρώπους. Ήθελα να εργαστώ πάνω σε ακατέργαστη ύλη και να γεμίσω άδεια δοχεία με όλων των ειδών τις τελειότητες, αποδεικνύοντας ότι ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να μεταμορφώσει ένα γιο του Αβραάμ από πέτρα, σε γιο του Θεού, και από ένα τίποτα να τον κάνει δάσκαλο που θα προκαλεί σύγχυση στους σημερινούς διδασκάλους τους τόσο υπερήφανους για την επιστήμη τους, η οποία πολύ συχνά χάνει το δικό Μου άρωμα.  

VII. Και τέλος, για να σας κάνω γνωστό το μυστήριο του Ιούδα, το μυστήριο της πτώσης ενός πνεύματος που ο Θεός είχε προικίσει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Μυστήριο που επαναλαμβάνεται πολύ συχνά, και είναι η πληγή που πονάει την καρδιά του Ιησού σας. 
Για να σας δώσω να καταλάβετε πως πέφτουν οι άνθρωποι, και από υπηρέτες και γιοι του Θεού γίνονται δαίμονες και θεοκτόνοι, που σκοτώνουν το Θεό μέσα τους σκοτώνοντας τη Χάρη, ώστε αυτή η γνώση να σας εμποδίσει να βαδίσετε στο μονοπάτι που οδηγεί προς την Άβυσσο.  

Καταλάβετε και μελετήστε την τρομακτική κι όμως κοινή, συνηθισμένη μορφή του Ιούδα, ένα σύμπλεγμα στο οποίο δρουν όλες οι μεγάλες αμαρτίες που αντιμετωπίζετε στο ένα ή στο άλλο άτομο. Είναι το πιο σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθετε ως πνευματικοί διδάσκαλοι και καθοδηγητές ψυχών. Πόσοι άνθρωποι στη ζωή τους δεν μιμούνται τον Ιούδα και δένονται με τον Σατανά συναντώντας έτσι τον αιώνιο θάνατο! 

Επτά λόγοι, διότι επτά είναι τα τμήματα του Έργου:

I. Η Κρυφή Ζωή (από την Άμωμη Σύλληψη της Παρθένου Μαρίας μέχρι το θάνατο του Ιωσήφ).

II. Ο πρώτος χρόνος της Δημόσιας Ζωής.

III. Ο δεύτερος χρόνος της Δημόσιας Ζωής.

IV. Ο τρίτος χρόνος της Δημόσιας Ζωής.

V. Η Προετοιμασία για το Πάθος (από το μήνα Τεβέθ μέχρι το μήνα Νισάν, δηλαδή από το θάνατο του Λαζάρου μέχρι το τελευταίο Δείπνο στη Βηθανία).

VI. Το Πάθος (από τον αποχαιρετισμό του Λαζάρου μέχρι την ταφή Μου και μέχρι το ξημέρωμα της Κυριακής του Πάσχα).

VII. Από την Ανάσταση μέχρι την Πεντηκοστή. 

Το βράδυ του Μυστικού Δείπνου, είπα στους Ένδεκα που Με αγαπούσαν: «Όταν έρθει ο Παράκλητος, Αυτός θα σας υπενθυμίσει όλα όσα σας είπα». Όταν μιλούσα, πάντοτε είχα υπόψη, εκτός από τους παρόντες, όλους εκείνους που θα γίνονταν μαθητές Μου εν πνεύματι και αληθεία στο μέλλον. Το Άγιο Πνεύμα εγχέει μέσα σας τη δύναμη της μνήμης του Θεού, απελευθερώνοντας τις ψυχές από την αποχαύνωση του Προπατορικού Αμαρτήματος εξαιτίας της θλιβερής κληρονομιάς του Αδάμ - η οποία καλύπτει τη φωτεινότητα των πνευμάτων που δημιούργησε ο Θεός για να χαίρεται στη θέα τους - και ολοκληρώνει το έργο του Διδασκάλου. 

Σας πληροφορώ ότι οι σκέψεις του Θεού είναι διαφορετικές από τις σκέψεις των ανθρώπων, που είναι πάντα δίκαιες και δεν υπόκεινται σε κριτική.
Επί πλέον: Αν νομίζετε ότι η Αποκάλυψη έκλεισε με τον τελευταίο Απόστολο και δεν υπάρχει τίποτε άλλο να προσθέσουμε, επειδή ο ίδιος ο Απόστολος λέει στο τέλος της Αποκάλυψης: “Αν κάποιος προσθέσει οτιδήποτε σε αυτά, ο Θεός θα του δώσει κάθε μάστιγα που αναφέρεται στο Βιβλίο”(22:18) και νομίζετε ότι αυτό ισχύει για κάθε μετέπειτα αποκάλυψη, σας απαντώ ότι με αυτό το Έργο δεν έγινε τίποτε περισσότερο παρά η κάλυψη κάποιων κενών. Και τι θα λέγατε, αν ήθελα να έχω τη χαρά να αποκαταστήσω την εικόνα της Θείας Φιλευσπλαχνίας Μου, όπως ο χτίστης που επιδιορθώνει τα μωσαϊκά που εφθάρησαν, και να της αποδώσω την πλήρη ωραιότητά Της, και αποφάσιζα να το κάνω τούτο τον αιώνα που η Ανθρωπότητα εκτοξεύεται προς την Άβυσσο του σκότους και του τρόμου; Μήπως μπορείτε να Μου απαγορεύσετε να το κάνω; 

Εσείς θα οφείλατε να Με ευλογείτε, διότι αυξάνω με καινούργια φώτα το φως που έχετε και που δεν αρκεί πια για να “δείτε” το Σωτήρα σας. Για να δείτε την Οδό, την Αλήθεια και τη Ζωή και να νιώσετε την πνευματική συγκίνηση των δικαίων του καιρού Μου να ανατέλλει μέσα σας. Δεν λέω ότι είστε νεκροί, αλλά κοιμάστε, βρίσκεστε σε ύπνωση. Σαν τα φυτά που κοιμούνται την περίοδο του χειμώνα. Ο θείος Ήλιος σάς δίνει τη λαμπρότητά του. Ξυπνήστε και ευλογείστε τον Ήλιο που δίνει τον Εαυτό Του, δεχτείτε Τον με χαρά για να σας ζεστάνει από την επιφάνεια μέχρι βαθειά μέσα σας, και να σας καλύψει με άνθη και καρπούς. Σηκωθείτε. Ελάτε στo Δώρο Μου.

“Πάρτε και φάτε. Πάρτε και πιείτε”, είπα στους αποστόλους Μου.
“Αν ήξερες το δώρο του Θεού και ποιος σου λέει: ‘δώσε μου να πιω’, θα ήσουν εσύ που θα ζητούσες, και θα σου είχε δώσει το ζωντανό νερό”, είπα στην Σαμαρείτιδα.
Το ίδιο λέω και σε σας, είτε είστε μορφωμένοι είτε σαν τους Σαμαρείτες. Διότι και οι δύο ακραίες κατηγορίες το χρειάζονται, όπως το χρειάζονται και αυτοί που βρίσκονται στο μέσον, ανάμεσα στις δύο. Ο Λόγος Μου είναι Ζωή. Κι Εγώ σας θέλω μέσα στη Ζωή, μαζί Μου. Και πολλαπλασιάζω το Λόγο Μου σαν αντίβαρο στα μιάσματα του Σατανά διότι αυτά καταστρέφουν τη ζωοποιό δύναμη του πνεύματος. Μη Με απορρίπτετε. Αδημονώ να σας δοθώ, διότι σας αγαπώ. Και η ανυπομονησία Μου είναι άσβεστη. Επιθυμώ διακαώς να επικοινωνώ μαζί σας για να σας προετοιμάσω για το δείπνο των ουράνιων γάμων. Και εσείς Με χρειάζεστε για να μη μαραζώνετε, για να ντυθείτε με ρούχα στολισμένα για το Γάμο του Αρνίου, για τη μεγάλη γιορτή του Θεού, αφού νικήσετε την πίκρα σ’ αυτή την έρημο τη γεμάτη παγίδες, βάτα και φίδια, που έχει η Γη, και να περάσετε μέσα από φλόγες χωρίς να πάθετε κακό, να πατήσετε πάνω σ’ ερπετά, και αν πιείτε δηλητήριο να μην πεθάνετε διότι θα έχετε Εμένα μέσα σας.

Και σας λέω ακόμα: Πάρτε αυτό το έργο και μην το βάλετε στα αζήτητα, αλλά διαβάστε το και δώστε και στους άλλους να το διαβάσουν, “διότι ο καιρός πλησίασε”. 

Ας είναι η Χάρη του Κυρίου σας, Ιησού Χριστού με όλους εσάς που σε αυτό το βιβλίο βλέπετε μια προσέγγιση δική Μου και επιθυμείτε να ολοκληρώσετε την άμυνά σας με την κραυγή Αγάπης: “Έλα, Κύριε Ιησού!”.

Και σε σένα, Μαρία, λέω, ειρήνη μαζί σου, γλυκιά Μου, ακούραστη φωνή. Ειρήνη μαζί σου, ειρήνη και ευλογίες. Ο Διδάσκαλος σου λέει: “Σε ευχαριστώ”. Ο Κύριος σου λέει: “Ας είσαι ευλογημένη”. Ο Ιησούς, ο Ιησούς σου, σου λέει: “Θα είμαι πάντοτε μαζί σου, διότι Μου δίνει χαρά να είμαι με αυτούς που Με αγαπούν”.
Την ειρήνη Μου, μικρέ Μου Ιωάννη. Έλα και αναπαύσου στο Στήθος Μου». 

Και με αυτά τα λόγια τελειώνουν και οι συμβουλές για την σύνταξη του Έργου.

ΠΗΓΗ: Το κεφ. 652 του βιβλίου "The Gospel as revealed to me"

ΑΠΟΔΟΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη