Χτυπήθηκα από κεραυνό, η κρίση μου ενώπιον του Θεού - μέρος Γ'
(Συνέχεια από το Β' μέρος) …Είναι αλήθεια πως υποφέρω αλλά θυσιάζω τον εαυτό μου για εσάς, παιδιά μου. Είστε εφτά και είμαι μόνο μία. Θυσιάζομαι γιατί ο πατέρα σου είναι καλός άνθρωπος. Δεν μπορώ να χωρίσω και να σας αφήσω χωρίς πατέρα. Και έπειτα, αν χωρίσω, ποιος θα προσεύχεται για να σωθεί ο πατέρας σας; Εγώ είμαι αυτή που μπορώ να ικετέψω τον Κύριο για να σωθεί. Ενώνω τον πόνο μου και τις θλίψεις που μου προξενεί με το Πάθος του Χριστού στο Σταυρό. Κάθε μέρα πάω στην εκκλησία και μπροστά στο Ιερό λέω, ‘Κύριε, αυτό το μαρτύριο δεν είναι τίποτα. Το αφιερώνω στο Σταυρό Σου, για να σωθούν ο άντρας μου και τα παιδιά μου’. Αφιερώνω τον πατέρα σου στον Ιησού και προσεύχομαι το Ροδάριο. Ο διάβολος τον σπρώχνει στην άβυσσο και τον κάνει να αμαρτήσει, αλλά εγώ με το Ροδάριο τον τραβάω προς τα επάνω. Τον φέρνω ενώπιον των Αχράντων Μυστηρίων στο ναό και λέω στον Ιησού, 'Κύριε, είναι εδώ. Σου ζητώ να μην μου επιτρέψεις να πεθάνω πρώτη, πριν τον δω να μεταστρέφεται. Κύριέ μου δεν προσε