Το Τελευταίο Δείπνο

Ο Ιησούς στη Josefa Menendez:

(Είναι η συνέχεια από "Το πλύσιμο των ποδιών")

Ας συνεχίσουμε τα μυστικά της αγάπης μας, Josefa. 

Σήμερα θα σου πω έναν από τους λόγους που με οδήγησαν στο να πλύνω τα πόδια των αποστόλων μου πριν από το δείπνο. 

                                                                 

Πρώτα απ' όλα, ήταν για να δείξω στις ψυχές πόσο πολύ επιθυμώ να είναι καθαρές και λευκές, όταν με δέχονται στο Μυστήριο της Αγάπης μου (Θεία Ευχαριστία). Ήθελα, επίσης, να παρουσιάσω το Μυστήριο της Μετάνοιας, με το οποίο, οι ψυχές που είχαν την ατυχία να πέσουν στην αμαρτία, μπορούσαν να πλυθούν και να ανακτήσουν τη χαμένη τους λευκότητα. Θέλησα να πλύνω Εγώ ο ίδιος τα πόδια τους για να διδάξω τις ψυχές που αφιερώνονται σε αποστολικό έργο, να είναι ταπεινές και να φέρονται με γλυκύτητα στους αμαρτωλούς και σε όλες τις ψυχές που τους έχουν εμπιστευθεί. 

Θέλησα να ζωστώ με ένα λινό ύφασμα για να σας δείξω ότι για να έχετε επιτυχία με τις ψυχές, πρέπει να ζωστείτε με την απονέκρωση και την απάρνηση του εαυτού σας. Θέλησα επίσης να τους διδάξω την αμοιβαία αγάπη και πώς πρέπει να πλένουν τα ελαττώματα που παρατηρούν στους άλλους, πάντα κρύβοντας και δικαιολογώντας τα, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτουν τις ξένες ελλείψεις. Τέλος, το νερό που έριξα στα πόδια των αποστόλων μου, ήταν μια εικόνα του ζήλου που έτρωγε την Καρδιά μου, στην επιθυμία της σωτηρίας των ανθρώπων. 

                                                                     

Κατ’ εκείνη τη στιγμή, η Λύτρωση του ανθρώπινου είδους ήταν ήδη κοντά και η Καρδιά μου δεν μπορούσε να συγκρατήσει τη θέρμη της, και καθώς ήταν απέραντη η Αγάπη που ένιωθα για τους ανθρώπους, δεν ήθελα να τους αφήσω ορφανούς. Για να ζήσω μαζί τους μέχρι το τέλος των αιώνων και να τους δείχνω την Αγάπη μου, ήθελα να είμαι η ανάσα τους, το στήριγμά τους, η ζωή τους, το παν τους... Ω! Πόσο ήθελα να κάνω γνωστά τα συναισθήματα της Καρδιάς μου σε όλες τις ψυχές! Πόσο επιθυμώ να διεισδύσουν στην αγάπη που νιώθω γι’ αυτές, όταν κατά το Δείπνο θεσμοθέτησα την Ευχαριστία! Εκείνη τη στιγμή είδα όλες τις ψυχές, που στην πορεία των αιώνων θα τρέφονταν με το Σώμα και το Αίμα μου και τα θεϊκά αποτελέσματα που θα παράγονταν σε πολλές... 

                                                                 

Σε πόσες ψυχές δεν θα γεννούσε εκείνο το αμόλυντο Αίμα την αγνότητα και την παρθενία! Σε πόσες δεν θα άναβε τη φλόγα της αγάπης και του ζήλου! Πόσοι μάρτυρες της αγάπης δεν συγκεντρώθηκαν εκείνη την ώρα μπροστά στα μάτια μου και στην Καρδιά μου! Πόσες άλλες ψυχές, έχοντας πρώτα διαπράξει πολλές σοβαρές αμαρτίες, εξασθενημένες από τη βία του πάθους δεν θα έρχονταν σε Μένα για να ανανεώσουν το σθένος τους με τον Άρτο των δυνατών! Εκεί! Ποιος μπορεί να διεισδύσει στα συναισθήματα που ένιωθε η Καρδιά μου εκείνες τις στιγμές! Αισθήματα Αγάπης, χαράς, τρυφερότητας... Αλλά..., και πόση δεν ήταν η πίκρα που κυρίευσε την Καρδιά μου! 

Θα συνεχίσω αργότερα, Josefa. Πήγαινε εν ειρήνη. Παρηγόρα Με και μη φοβάσαι γιατί το Αίμα Μου δεν έχει εξαντληθεί και εξαγνίζει την ψυχή σου...

ΠΗΓΗ: "The Way of Divine Love" της Josefa Menendez

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη