Ο Ιησούς πειράζεται από τον Διάβολο

Μια συγκλονιστική περιγραφή της συνάντησης του Ιησού με το Σατανά στην έρημο, μετά τις 40 μέρες απομόνωσης και νηστείας Του, έτσι όπως ο ίδιος ο Ιησούς έκανε τη Μαρία Βαλτόρτα να δει σε όραμα.

Λέει η Μαρία Βαλτόρτα:
Βλέπω ένα ερημικό μέρος που είδα και στο όραμα της βάπτισης του Ιησού στον Ιορδάνη. Αλλά τώρα θα πρέπει να βρίσκομαι κάπως πιο βαθιά στην έρημο, διότι δεν βλέπω ούτε τον ήρεμο γαλανό ποταμό, ούτε τις πράσινες όχθες που τρέφονται από το νερό του. Δεν υπάρχει τίποτε εδώ, μόνο ερημιά, πέτρες και μια τόσο ξερή γη που έχει μετατραπεί σε κίτρινη σκόνη που παρασύρεται εδώ κι εκεί από τον αέρα, και κάνει μικρούς στροβίλους, που είναι τόσο ζεστοί και ξηροί σαν την ανάσα από ένα καυτό στόμα που έχει πυρετό. Και είναι πολύ ενοχλητική γιατί εισχωρεί στα ρουθούνια και στο λαιμό. Υπάρχουν λίγοι αγκαθωτοί θάμνοι που αντέχουν με δυσκολία σε τέτοια ξηρασία. Μοιάζουν με μικρά τσουλουφάκια μαλλιών που επέζησαν σε φαλακρό κεφάλι. Από πάνω, ένας ανελέητος γαλανός ουρανός, τριγύρω πέτρες και σιωπή. Αυτά βλέπω όσον αφορά τη φύση.  

Βλέπω έναν τεράστιο βράχο, σχεδόν μετέωρο σε σχήμα σπηλιάς και εκεί βρίσκεται ο Ιησούς, καθισμένος σε μια πέτρα μέσα στη σπηλιά. Έτσι προστατεύεται από τον καυτερό ήλιο. Και ο εσωτερικός μου σύμβουλος (η εσωτερική φωνή της Βαλτόρτα) με πληροφορεί, ότι η πέτρα στην οποία κάθεται τώρα είναι επίσης το σκαμνί Του όταν γονατίζει και το μαξιλάρι Του όταν ξεκουράζεται για λίγες ώρες, τυλιγμένος στον μανδύα Του, κάτω από τον ξάστερο ουρανό στον παγερό αέρα της νύχτας. Δίπλα Του είναι το σακούλι που είδα να παίρνει από την Ναζαρέτ όταν έφευγε. Αυτά είναι όλα κι όλα που έχει. Και από τον τρόπο που είναι διπλωμένο, καταλαβαίνω ότι είναι άδειο από τα λίγα τρόφιμα που Του έδωσε η Μαρία.  

Ο Ιησούς είναι πολύ αδύνατος και χλωμός. Κάθεται με τους αγκώνες Του πάνω στα γόνατα, τις παλάμες Του μπροστά και τα δάχτυλα δεμένα μεταξύ τους. Προσεύχεται. Κάπου, κάπου κοιτάζει ψηλά και τριγύρω, μετά κοιτάζει τον ήλιο, που είναι σχεδόν κατακόρυφα στο γαλανό ουρανό. Κάπου-κάπου κλείνει τα μάτια, ιδιαίτερα όταν κοιτάζει τριγύρω και τον ήλιο, και ακουμπάει στο βράχο που Τον προστατεύει, σαν να έχει πάθει ίλιγγο.  

Βλέπω το άσχημο πρόσωπο του Σατανά να εμφανίζεται. Δεν εμφανίζεται με τα χαρακτηριστικά που τον φανταζόμαστε: κέρατα, ουρά, κλπ. Μοιάζει με βεδουίνο, με φαρδύ μανδύα που μοιάζει με αποκριάτικο κουστούμι ντόμινο. Φοράει ένα μαντήλι στο κεφάλι του οποίου οι άκρες πέφτουν κατά μήκος του προσώπου του και φτάνουν μέχρι τους ώμους του. Έτσι φαίνεται μόνο ένα μικρό τρίγωνο από το πρόσωπό του με τα λεπτά χείλη και μαύρα μάτια που μαγνητίζουν. Δυο μάτια που εισχωρούν και διαβάζουν μέχρι το βάθος της καρδιάς, και στα οποία δεν μπορείς να διαβάσεις τίποτα, ή μόνο μια λέξη: μυστήριο. Το τελείως αντίθετο από τα μάτια του Ιησού, που και αυτά σε μαγνητίζουν και είναι υπέροχα, και διαβάζουν την καρδιά σου, αλλά στα οποία μπορείς επίσης να διαβάσεις ότι στην καρδιά Του υπάρχει αγάπη και γενναιοδωρία για σένα. Τα μάτια του Ιησού χαϊδεύουν την ψυχή σου. Του Σατανά είναι σαν δίκοπο μαχαίρι που σε μαχαιρώνει και σε καίει.

Πλησιάζει τον Ιησού: «Είσαι Μόνος;»
Ο Ιησούς τον κοιτάζει αλλά δεν απαντάει.
«Πως βρέθηκες εδώ. Χάθηκες;»
Ο Ιησούς τον κοιτάζει πάλι αλλά μένει σιωπηλός.
«Αν είχα νερό στο φλασκί μου θα Σου έδινα λίγο. Αλλά δεν έχω καθόλου. Το άλογό μου ψόφησε και θα πάω τώρα με τα πόδια στο ποτάμι. Θα πιω εκεί και θα βρώ κάποιον να μου δώσει λίγο ψωμί να φάω. Γνωρίζω το δρόμο, έλα μαζί μου. Θα Σε πάω εκεί».
Ο Ιησούς ούτε που τον κοιτάζει.
«Δεν απαντάς; Ξέρεις ότι αν μείνεις εδώ θα πεθάνεις; Ο άνεμος άρχισε κιόλας να φυσάει. Θα έρθει καταιγίδα. Έλα».
Ο Ιησούς ενώνει τα χέρια Του σε σιωπηλή προσευχή.

«Α! Εσύ είσαι λοιπόν; Σε έψαχνα για πολύ καιρό! Και Σε παρακολουθούσα για πάρα πολύ. Από τότε που βαπτίσθηκες. Καλείς τον Αιώνιο; Είναι πολύ μακριά. Τώρα είσαι στη γη, μέσα στον κόσμο. Και κυβερνώ εγώ τον κόσμο. Κι όμως Σε λυπάμαι και θέλω να Σε βοηθήσω, γιατί είσαι τόσο καλός και ήρθες να θυσιαστείς για το τίποτα. Οι άνθρωποι θα Σε μισήσουν για την καλοσύνη Σου. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα, μόνο το χρυσάφι, το φαγητό, και τη διασκέδαση. Θυσία, θλίψη, υπακοή είναι λόγια πιο άγονα και από αυτή τη γη γύρω μας. Είναι πιο στεγνά και από αυτή τη σκόνη. Μόνο τα φίδια μπορούν να κρυφτούν εδώ περιμένοντας να δαγκάσουν και τα τσακάλια να ξεσχίσουν. Έλα μαζί μου, δεν αξίζει να υποφέρεις γι' αυτούς. Εγώ τους γνωρίζω καλύτερα από Εσένα».  

Ο Σατανάς κάθισε κάτω μπροστά από τον Ιησού, Τον περιεργάζεται με τα απαίσια μάτια του και χαμογελάει με το φιδίσιο στόμα του. Ο Ιησούς είναι πάντα σιωπηλός και προσεύχεται εσωτερικά.

«Δεν με εμπιστεύεσαι. Κάνεις άσχημα. Είμαι η σοφία της γης. Μπορώ να γίνω ο δάσκαλός Σου και να Σε μάθω να θριαμβεύεις. Ξέρεις, το πιο σπουδαίο πράγμα εδώ στη γη είναι η δόξα. Μετά, όταν θα έχουμε επιβληθεί και θα έχουμε μαγέψει τον κόσμο, μπορούμε να τον κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αλλά πρώτα, θα πρέπει να είμαστε όπως αυτοί θέλουν να είμαστε. Σαν αυτούς. Πρέπει να τους γοητεύσουμε, να τους κάνουμε να πιστέψουν ότι τους θαυμάζουμε και ακολουθούμε τη σκέψη τους. Είσαι νέος και όμορφος. Να ξεκινήσεις με μια γυναίκα. Ο άνθρωπος πρέπει πάντοτε να αρχίζει από αυτή. Έκανα λάθος που την προέτρεψα να γίνει ανυπάκουη. Έπρεπε να τη συμβουλεύσω διαφορετικά. Έπρεπε να την κάνω ένα καλύτερο όργανο, και θα είχα νικήσει τον Θεό. Βιάστηκα. Αλλά Εσύ! Θα Σε διδάξω, γιατί μια μέρα Σε κοίταξα με αγγελική χαρά και ένα μέρος αυτής της αγάπης είναι ακόμα μέσα μου. Αλλά Εσύ πρέπει να με ακούσεις και να ωφεληθείς από την πείρα μου. Βρες μια γυναίκα. Εκεί που δεν θα τα καταφέρεις Εσύ, αυτή θα μπορέσει. Είσαι ο νέος Αδάμ, πρέπει να έχεις την Εύα Σου. Άλλωστε, πώς θα μπορέσεις να καταλάβεις και να θεραπεύσεις τις ασθένειες των αισθήσεων, αν δεν τις γνωρίζεις; Δεν γνωρίζεις ότι εκεί βρίσκεται ο πυρήνας από τον οποίο βλασταίνει το δένδρο της απληστίας και της επιθυμίας για δύναμη; 

Γιατί θέλουν οι άνθρωποι να κυβερνήσουν; Γιατί θέλουν να είναι πλούσιοι και ισχυροί; Για να κατέχουν τη γυναίκα. Αυτή είναι σαν τον κορυδαλλό. Την προσελκύει ό,τι γυαλίζει. Χρυσός και ισχύς είναι οι δυο πλευρές του καθρέφτη που έλκουν τις γυναίκες και τις αιτίες του κακού στη γη. Κοίτα: Σε χίλια διαφορετικά εγκλήματα τα εννιακόσια τουλάχιστον οφείλονται στον πόθο να κατακτήσουν μια γυναίκα ή στη θέληση μιας γυναίκας, που φλέγεται από μια επιθυμία που ο άνδρας δεν της έχει ακόμα ικανοποιήσει, ή δεν ικανοποιεί. Βρες μια γυναίκα, αν θέλεις να γνωρίσεις τη ζωή. Και μόνον τότε θα μπορέσεις να θεραπεύσεις τις ασθένειες της ανθρωπότητας. 

Η γυναίκα είναι όμορφη! Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο στον κόσμο. Ο άνδρας έχει το μυαλό και τη δύναμη. Αλλά η γυναίκα!... Η σκέψη της είναι ένα άρωμα, το άγγιγμά της ένα χάδι λουλουδιού, η χάρη της είναι σαν το κρασί που μπαίνει στο σώμα σου, η αδυναμία της σαν μαντήλι από μετάξι ή τη μπούκλα ενός παιδιού στα χέρια του άνδρα, τα χάδια της είναι μια δύναμη που χύνεται στη δική μας και την ανάβει. Η στενοχώρια, η κούραση, οι θλίψεις, όλα ξεχνιόνται όταν είμαστε δίπλα σε μια γυναίκα και αυτή βρίσκεται στα χέρια μας σαν ένα μπουκέτο λουλούδια.  

Μα, πόσο ανόητος είμαι! Εσύ πεινάς κι εγώ Σου μιλώ για γυναίκες. Η ενεργητικότητά Σου έχει εξαντληθεί. Γι' αυτό, αυτό το άρωμα της γης, αυτό το λουλούδι της φύσης, αυτός ο καρπός που δίνει και φουντώνει την αγάπη Σου φαίνεται χωρίς αξία.

Μα κοίταξε αυτές τις πέτρες: πόσο λείες και στρογγυλεμένες είναι, χρυσωμένες από τον ήλιο που δύει! Δεν μοιάζουν με ψωμί; Εσύ, ο Υιός του Θεού, το μόνο που έχεις να πεις είναι «θέλω» και θα γίνουν καρβέλια ψωμιού που θα μοσχοβολούν σαν εκείνα που βγάζουν οι νοικοκυρές τώρα από τους φούρνους τους για το γεύμα των οικογενειών τους. Και αυτές οι τόσο ξερές ακακίες, αν το θελήσεις, δεν θα γεμίσουν με γλυκά μήλα και χουρμάδες σαν το μέλι; Φάε να χορτάσεις, ω Υιέ του Θεού! Εσύ είσαι ο Ιδιοκτήτης της Γης. Αυτή υποκλίνεται και πέφτει στα πόδια Σου για να καταπραΰνει την πείνα Σου.

Δεν βλέπεις πόσο χλώμιασες και παραπατάς μόλις Σου ανέφερα το ψωμί;! Φτωχέ Ιησού! Είσαι τόσο αδύναμος που δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα θαύμα; Να το κάνω εγώ για Σένα; Δεν είμαι ίσος με Σένα αλλά κάτι κάνω κι εγώ. Θα μου λείψει η δύναμη για έναν ολόκληρο χρόνο, θα την μαζέψω όλη, αλλά θέλω να Σε υπηρετήσω γιατί είσαι καλός και πάντοτε θυμάμαι ότι είσαι ο Θεός μου, αν και είμαι ανάξιος να Σε αποκαλώ έτσι. Βοήθα με, με τις προσευχές Σου, για να μπορέσω...»  

«Σώπα! ‘Δεν ζει μόνο με ψωμί ο άνθρωπος, παρά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού’».

Ο διάβολος νιώθει να τραντάζεται από οργή. Τρίζει τα δόντια του και σφίγγει τις γροθιές του. Αλλά αυτοελέγχεται και μετατρέπει τη γκριμάτσα του σε χαμόγελο.

«Καταλαβαίνω. Είσαι πάνω από τις γήινες ανάγκες και αηδιάζεις να με χρησιμοποιήσεις. Το άξιζα. Αλλά έλα, τότε, να δεις τι υπάρχει στον Οίκο του Θεού. Θα δεις ότι ακόμη και οι ιερείς δεν αρνούνται να συνδιαλλαγούν με το πνεύμα και με τη σάρκα, γιατί εν τέλει, είναι άνδρες και όχι άγγελοι. Κάνε ένα πνευματικό θαύμα. Εγώ θα Σε ανεβάσω πάνω στη στέγη του Ναού κι Εσύ γίνε πιο όμορφος εκεί επάνω. Μετά, κάλεσε τις στρατιές των αγγέλων και πες τους να κάνουν με τις φτερούγες τους ένα χαλί για τα πόδια σου και μετά να σε  κατεβάσουν με τον τρόπο αυτό στην κεντρική αυλή. Να Σε δει ο κόσμος και να θυμηθεί ότι ο Θεός υπάρχει. Πρέπει να εμφανίζεσαι κατά καιρούς, διότι η μνήμη του ανθρώπου είναι πολύ αδύνατη, ιδιαίτερα σε πνευματικά θέματα. Φαντάζεσαι τι χαρά θα δώσεις στους αγγέλους που θα Σου χρησιμεύσουν σα σκάλα για να κατέβεις;!»

«Έχει ειπωθεί ‘Να μην πειράζεις τον Κύριο και Θεό σου’».

«Καταλαβαίνεις ότι η εμφάνισή Σου δεν θα αλλάξει τίποτα, γιατί ο Ναός θα συνεχίσει να είναι αγορά και τόπος διαφθοράς. Η θεία σοφία Σου γνωρίζει ότι οι καρδιές των ανθρώπων του Ναού είναι φωλιές φιδιών που ξεσχίζουν και ξεσχίζονται προς χάρη της ισχύος. Υποτάσσονται μόνο στην ανθρώπινη δύναμη...

...Καλά, τότε, έλα. Δόξασέ με. Θα Σου δώσω τη Γη. Ο Αλέξανδρος, ο Κύρος, ο Καίσαρας, όλοι οι μεγάλοι ηγέτες του παρελθόντος ή του παρόντος θα είναι σαν αρχηγοί άθλιων καραβανιών συγκρινόμενοι μαζί Σου, διότι θα έχεις όλα τα βασίλεια του κόσμου κάτω από το σκήπτρο Σου. Και με τα βασίλεια, όλο τον πλούτο, όλα τα ωραία πράγματα πάνω στη γη... γυναίκες, άλογα, στρατιές, ναούς. Θα μπορείς να βάλεις το Έμβλημά Σου παντού όταν θα είσαι ο Βασιλεύς των βασιλέων και ο Κύριος του κόσμου. Τότε θα Σε υπακούουν και θα Σε σέβονται και ο λαός και το ιερατείο. Όλες οι κατηγορίες των ανθρώπων θα Σε τιμούν και θα Σε υπηρετούν διότι θα είσαι ο Πανίσχυρος, ο Μοναδικός, ο Κυρίαρχος.

Δόξασέ με, ας είναι μόνο για ένα λεπτό! Αφαίρεσε αυτή τη δίψα που έχω για να με δοξάζουν! Είναι αυτή που με κατέστρεψε, αλλά υπάρχει ακόμα μέσα μου και με καίει. Οι φλόγες της κολάσης μοιάζουν με πρωινό δροσερό αεράκι συγκρινόμενες με αυτό το κάψιμο που με κατακαίει. Αυτή η δίψα είναι η κόλασή μου. Ένα λεπτό, ένα λεπτό μόνο, Χριστέ, Εσύ που είσαι τόσο καλός! Ένα μόνο λεπτό χαράς για τον αιώνια Βασανιζόμενο! 

Κάνε με να νιώσω πώς είναι να είσαι θεός κι εγώ θα Σου αφοσιωθώ, θα είμαι υπάκουος υπη-ρέτης Σου για όλη Σου τη ζωή και για όλη Σου την επικράτεια. Ένα λεπτό! Ένα λεπτό μόνο, και δεν θα Σε βασανίζω πια!»  

Ο Σατανάς πέφτει στα γόνατα, ικετεύοντας.
Ο Ιησούς, αντίθετα, σηκώνεται. Έχει αδυνατίσει από τις πολλές ημέρες νηστείας και φαίνεται ακόμα ψηλότερος. Το πρόσωπό Του έχει μια τρομερή όψη αυστηρότητας και δύναμης, τα μάτια Του είναι δύο αναμμένα ζαφείρια, η φωνή Του κεραυνός που αντηχεί στο κοίλωμα του βράχου και απλώνεται πάνω στο πετρώδες έδαφος και στον κάμπο, όταν λέει: «Φύγε, Σατανά. Είναι γραμμένο: ‘Θα λατρεύεις μόνον τον Κύριό σου και Θεό σου και Αυτόν μόνον θα υπηρετείς’».

Ο Σατανάς, με μια κραυγή καταδικασμένου που έσχισε τον αέρα με απερίγραπτο μίσος φεύγει τρέχοντας (είναι τρομερό να βλέπεις την έξαλλη, καπνώδη προσωπικότητά του). Και χάνεται με μια τελευταία κραυγή κατάρας.  

Ο Ιησούς, κουρασμένος, κάθεται ακουμπώντας το κεφάλι Του πίσω, πάνω στο βράχο. Δείχνει εξουθενωμένος. Ιδρωμένος. Αλλά, έρχονται αγγελικά όντα που κάνουν να κινηθεί ελαφρά ο αέρας με τα φτερά τους, στο αποπνικτικό περιβάλλον της σπηλιάς, ανανεώνοντας και καθαρίζοντάς τον. Ο Ιησούς ανοίγει τα μάτια Του και χαμογελάει. Δεν Τον βλέπω να τρώει. Θα έλεγα ότι τρέφεται με το άρωμα του Παραδείσου, παίρνοντας πάλι νέες δυνάμεις.  

Ο ήλιος χάνεται στη δύση. Ο Ιησούς παίρνει το άδειο σακούλι Του και με την συνοδεία των αγγέλων που εκπέμπουν ένα ελαφρό φως πάνω από το κεφάλι Του, ενώ το σκοτάδι πέφτει γρήγορα, κατευθύνεται ανατολικά ή καλύτερα, βόρειο-ανατολικά. Έχει ξαναπάρει τη συνηθισμένη Του έκφραση, το σίγουρο βήμα. Το μόνο που απέμεινε ως ανάμνηση της μακράς νηστείας είναι μια όψη πιο ασκητική στο λεπτό και χλωμό Του πρόσωπο ενώ στα μάτια Του φέγγει μια εκστατική χαρά που δεν είναι του κόσμου τούτου.

                                                                                ***

Ο Ιησούς, μετά το όραμα, εξηγεί στη Μαρία Βαλτόρτα:

«Χτες δεν είχες δυνάμεις, που ήταν η Θέλησή Μου, και γι αυτό το λόγο ήσουν μισοπεθαμένη. Άφησα το σώμα σου να αναπαυθεί και σε έκανα να νηστέψεις με το μόνο τρόπο που μετράει για σένα: το λόγο Μου. Φτωχή Μαρία! Κράτησες την Τετάρτη των Τεφρών (μέρα νηστείας και εγκράτειας, η πρώτη μέρα της Σαρακοστής στην Καθολική Ιταλία, αντίστοιχη της Καθαράς Δευτέρας). Γεύτηκες τη στάχτη στα πάντα διότι ήσουν μακριά από τον Κύριό σου. Δεν σε άφησα να Με καταλάβεις, αλλά ήμουν εκεί.

Σήμερα το πρωί, που η ανησυχία μας ήταν αμοιβαία, όταν μισοκοιμόσουν σου ψιθύρισα: «Αμνέ του Θεού που σηκώνεις τις αμαρτίες του κόσμου, δώσε μας την ειρήνη» (Προσευχή που λέγεται κατά την ώρα της Θείας Ευχαριστίας, στην Καθολική Εκκλησία). Και σε έκανα να το επαναλάβεις πολλές φορές και το επαναλάμβανα κι Εγώ, μαζί σου. Νόμισες ότι επρόκειτο να σου μιλήσω γι’ αυτό. Όχι. Πρώτα υπάρχει το θέμα το οποίο σου έδειξα και για το οποίο θα σου δώσω εξηγήσεις. Μετά, απόψε, θα σου εξηγήσω το άλλο.  

Όπως είδες, ο Σατανάς εμφανίζεται πάντοτε με ευγένεια και συνηθισμένο παρουσιαστικό. Μοιάζει με κανονικό άτομο. Αν οι ψυχές είναι προσεκτικές, και πάνω από όλα, σε πνευματική επαφή με τον Θεό, αντιλαμβάνονται την προειδοποίηση που τις προετοιμάζει να πολεμήσουν τις παγίδες του Σατανά. Αλλά αν οι ψυχές δεν είναι αφοσιωμένες στη θεότητα, αποχωρισμένες εξαιτίας μιας συντριπτικής και εκκωφαντικής σαρκικότητας, χωρίς να μπορούν να βοηθηθούν από την προσευχή που ενώνει με τον Θεό και διοχετεύει δύναμη στις καρδιές των ανθρώπων, πολύ δύσκολα αντιλαμβάνονται την ενέδρα, πέφτουν σ' αυτή και μετά είναι πολύ δύσκολο να απελευθερωθούν.  

Τα δυο πιο συνηθισμένα μέσα που έχει υιοθετήσει ο Σατανάς για να κατακτάει τις ψυχές, είναι ο αισθησιασμός και η λαιμαργία. Πάντοτε αρχίζει με την ύλη. Μόλις απογυμνώσει και υποτάξει την υλική πλευρά, επιτίθεται στην ανώτερη: πρώτα στο ήθος: αρχίζουν οι σκέψεις υπερηφάνειας και οι αχαλίνωτες επιθυμίες και κατόπιν στο πνεύμα: εξαλείφοντας όχι μόνον την αγάπη – η οποία δεν υπάρχει πλέον, όταν ο άνθρωπος αντικαταστήσει τη θεϊκή αγάπη με άλλες ανθρώπινες – αλλά επίσης και το φόβο του Θεού. Τότε είναι που ο άνθρωπος παραδίδει το σώμα και την ψυχή του ολοκληρωτικά στο Σατανά με σκοπό να απολαμβάνει αυτά που θέλει, και θέλει όλο και περισσότερα. 

Είδες πως φέρθηκα Εγώ. Σιωπή και προσευχή. Σιωπή. Επειδή, αν ο Σατανάς πετύχει τη δουλειά του ως διαφθορέας και μας πλησιάζει, πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων χωρίς ανόητες ανυπομονησίες ή δειλούς φόβους. Αλλά να αντιδράσουμε: με ακεραιότητα στην παρουσία του, με προσευχή στο δέλεάρ του.

Είναι ανώφελο να συζητάς με το Σατανά. Θα κέρδιζε εκείνος, επειδή είναι δυνατός στη συζήτηση. Μόνον ο Θεός μπορεί να τον νικήσει. Για αυτό πρέπει να καταφεύγετε στον Θεό, για να μιλήσει Αυτός για εσάς, μέσα από εσάς. Να δείξετε στο Σατανά αυτό το Όνομα και αυτό το Σύμβολο, όχι τόσο γραμμένα σε ένα χαρτί ή σκαλισμένα σε ένα ξύλο, αλλά γραμμένα και χαραγμένα στις καρδιές σας. Το Όνομά Μου, το Σύμβολό Μου. Να αντικρούετε το Σατανά αποκλειστικά και μόνον όταν υπαινίσσεται ότι είναι σαν τον Θεό, να τον αντικρούετε χρησιμοποιώντας το λόγο του Θεού· δεν τον αντέχει.  

Κατόπιν, μετά την πάλη, έρχεται η νίκη και οι άγγελοι υπηρετούν και υπερασπίζονται το νικητή από το μίσος του Σατανά. Τον συνεφέρουν με ουράνιες δροσοσταλίδες, με τη χάρη που εκχέουν με γεμάτα χέρια στην καρδιά του πιστού γιου, με μια ευλογία που χαϊδεύει την ψυχή του. Πρέπει να έχεις τη θέληση να νικήσεις τον Σατανά και πίστη στον Θεό και στη βοήθειά Του. Πίστη στη δύναμη της προσευχής και στην καλοσύνη του Κυρίου. Σε αυτή την περίπτωση ο Σατανάς δεν μπορεί να κάνει κανένα κακό.

ΠΗΓΗ: το Κεφ. 46 από το βιβλίο της Μαρίας Βαλτόρτα "The Gospel as revealed to me"

ΑΠΟΔΟΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη