Η θαυματουργική θεραπεία ενός λεπρού



Ανάμεσα στα πολλά λουλούδια που ευωδιάζουν στη γη και δίνουν χαρά στα μάτια μας,
βλέπω το τρομερό θέαμα ενός φρικτά μολυσμένου λεπρού, τελείως καλυμμένου με πληγές.
Το πλήθος που έχει συγκεντρωθεί για να ακούσει τον Ιησού, φωνάζει με τρόμο και κάνει πίσω στην πλαγιά του βουνού. Μερικοί από αυτούς μαζεύουν πέτρες για να ρίξουν στον λεπρό.
Αλλά ο Ιησούς γυρίζει με τα χέρια του ορθάνοιχτα και φωνάζει: «Ειρήνη! Μείνετε εκεί που
είστε: μην φοβάστε. Αφήστε τις πέτρες. Δείξτε έλεος σε έναν φτωχό αδελφό σας. Και αυτός
είναι ένας γιος του Θεού».

Το πλήθος υπακούει, συνεπαρμένο με την έκκληση του Κυρίου, Που κινείται προς τα εμπρός μέσα
στο ψηλό ανθισμένο χορτάρι... τώρα απέχει λίγα βήματα από τον λεπρό, ο οποίος με την σειρά του κατάλαβε ότι ο Ιησούς τον προστατεύει και πλησιάζει.
Όταν έφτασε κοντά Του, πέφτει μπρούμυτα σε βαθειά μετάνοια και το ανθισμένο χορτάρι τον
καλύπτει σαν δροσερό αρωματικό νερό. Τα λουλούδια κυματίζουν και μαζεύονται, σχηματίζοντας
ένα πέπλο πάνω από τον δυστυχισμένο άνθρωπο που έχει κρυφτεί σε αυτά.
Μόνον η φωνή του που ψιθυρίζει, ακούγεται και θυμίζει το δυστυχισμένο πλάσμα που βρίσκεται
εκεί. Λέει: «Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με θεραπεύσεις. Ελέησε και εμένα!»

Ο Ιησούς απαντάει: «Σήκωσε το κεφάλι σου και κοίταξέ Με. Ένας άνθρωπος που πιστεύει
στον Ουρανό πρέπει να είναι ικανός να τον δει. Και εσύ πιστεύεις, διότι ζητάς μια χάρη».
Το χορτάρι κουνιέται και ανοίγει για άλλη μια φορά. Σαν το κεφάλι ενός ναυαγού που βγαίνει
από την θάλασσα, έτσι εμφανίζεται το κεφάλι του λεπρού, γυμνό από μαλλιά και γένια. Το
κεφάλι του είναι ένα κρανίο που του έχει απομείνει ακόμα λίγη σάρκα.

Και όμως, ο Ιησούς δεν διστάζει να αγγίξει το μέτωπο με τις άκρες των δακτύλων Του, εκεί
που δεν υπάρχουν πληγές στο δέρμα. Αλλά το δέρμα σε εκείνο το σημείο έχει γκρι σταχτί
χρώμα, χωρίς τρίχωμα, πολλές ραγάδες και είναι ανάμεσα σε δυο πληγές που πυορροούν, η
μία από αυτές έχει καταστρέψει το τριχωτό της κεφαλής του και η άλλη έχει κάνει μια τρύπα εκεί που ήταν το δεξί του μάτι, τόσο μεγάλη, που δεν θα μπορούσα να πω αν ο βολβός του ματιού είναι
ακόμα στην θέση του, και κάτω από αυτό φαίνεται γυμνό το οστό πάνω από το μάγουλο και το
οστό της μύτης είναι όλο φαγωμένο. Και ο Ιησούς, ακουμπώντας με τις άκρες των δακτύλων
Του, με το αξιαγάπητο χέρι Του εκεί, λέει: «Το θέλω. Να καθαριστείς».

Και σαν αυτός ο άνθρωπος να μην ήταν φαγωμένος από πληγές, αλλά μόνον βρώμικος,
ώστε αν πλενόταν θα καθάριζε, η λέπρα εξαφανίστηκε αμέσως. Πρώτα θεραπεύτηκαν οι
πληγές, μετά το δέρμα του έγινε διαυγές, καθαρό, εμφανίζεται το δεξί του μάτι με καινούργια
βλέφαρα, τα χείλη του προς το στρογγυλό σχήμα και τα κιτρινωπά του δόντια. Μόνον τα μαλλιά
και τα γένια του λείπουν, δηλαδή, υπάρχουν τούφες μαλλιών εκεί που προηγουμένως υπήρχαν
μόνον μικρές επιφάνειες με δέρμα.

Το πλήθος φωνάζει με θαυμασμό. Και οι χαρμόσυνες φωνές αναγγέλλουν στον άνθρωπο
ότι θεραπεύτηκε. Αυτός σηκώνει τα χέρια του που μέχρι τώρα ήταν μέσα στα χορτάρια, αγγίζει
το μάτι του, όπου υπήρχε η τεράστια τρύπα, αγγίζει το κεφάλι του, όπου η μεγάλη πληγή
γύμνωνε το κρανίο και αισθάνεται το καινούργιο δέρμα του. Σηκώνεται, κοιτάζει το στήθος του,
τη μέση του... Είναι όλος γερός και καθαρός...  πέφτει για άλλη μια φορά στο ανθισμένο λιβάδι
και κλαίει από χαρά.

«Μην κλαις. Σήκω και άκουσέ Με. Γύρισε στην ζωή σύμφωνα με την νομοθεσία και μην πεις
σε κανέναν τίποτα αν δεν έχεις εκπληρώσει το χρέος σου. Δείξε τον εαυτό σου στους ιερείς,
όσο πιο γρήγορα μπορείς, κάνε την προσφορά που περιγράφει ο Μωυσής σαν διαβεβαίωση
της θαυματουργικής σου θεραπείας».
«Για Εσένα θα κάνω μαρτυρία, Κύριέ μου!»
«Θα κάνεις μαρτυρία για Εμένα όταν θα αγαπήσεις τα λόγια Μου! Πήγαινε».

Το πλήθος πλησίασε για άλλη μια φορά και συγχαίρει τον άνθρωπο που θεραπεύτηκε
θαυματουργικά, αλλά ακόμα από απόσταση. Υπάρχουν μερικοί που αισθάνονται ότι πρέπει να
του δώσουν κάποιες προμήθειες για το ταξίδι του και του ρίχνουν μερικά κέρματα. Άλλοι του
πετούν λίγο ψωμί και τρόφιμα, και ένας άνδρας που βλέπει ότι τα ρούχα του λεπρού δεν είναι
παρά κουρέλια και φαίνεται όλο το κορμί του, βγάζει τον μανδύα του, τον κάνει κόμβο, σαν να
είναι μεγάλο μαντήλι και το πετάει στον λεπρό που έτσι μπορεί να σκεπαστεί και να είναι
ευπρεπισμένος.  Ένας άλλος άνδρας, καθώς η φιλευσπλαχνία είναι κολλητική όταν είναι από
κοινού, δεν μπορεί να αντισταθεί της επιθυμίας να του προμηθεύσει σανδάλια, και βγάζει τα
δικά του και τα πετάει στον λεπρό.

«Και εσύ τι θα φοράς;» ρωτάει ο Ιησούς που είδε την χειρονομία.
«Ω! Μένω εδώ κοντά. Μπορώ να πάω ξυπόλυτος. Αυτός έχει πολύ δρόμο».
«Ας σε βοηθήσει ο Θεός και όλους εσάς που βοηθήσατε τον αδελφό μας. Άνθρωπε, εσύ να
προσεύχεσαι για αυτούς».
«Ναι, θα προσεύχομαι και για αυτούς και για Εσένα, για να έχει ο κόσμος πίστη σε Εσένα».
«Αντίο. Πήγαινε με ειρήνη».
Ο άνδρας περπατάει μερικά μέτρα, μετά γυρίζει πίσω και φωνάζει: «Μπορώ να πω στους
ιερείς ότι Εσύ με θεράπευσες;»
«Δεν είναι απαραίτητο. Απλά πες: “Ο Κύριος έδειξε το έλεός Του”. Αυτή είναι όλη η αλήθεια
και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο».

Ο κόσμος συγκεντρώνεται γύρω από τον Κύριο σχηματίζοντας έναν κύκλο που δεν
θέλουν να σπάσει με καμία δύναμη. Αλλά ο ήλιος έδυσε και αρχίζει η αργία του Σαββάτου. Τα
χωριά βρίσκονται μακριά. Αλλά ο κόσμος δεν αποζητάει το χωριό του, την τροφή του, ή κάτι
άλλο. Όμως οι απόστολοι ανησυχούν γι’ αυτό και μιλούν στον Ιησού. Επίσης και οι
γηραιότεροι απόστολοι ανησυχούν. Υπάρχουν γυναίκες και παιδιά και ενώ η βραδιά είναι
γλυκιά και τα λιβάδια μαλακά, όμως τα αστέρια δεν είναι ψωμί ούτε οι πέτρες γίνονται φαγητό.
Ο Ιησούς είναι ο Μόνος που δεν ανησυχεί. Οι άνθρωποι εν τω μεταξύ τρώνε τα υπόλοιπα
της τροφής τους χωρίς καμία ανησυχία και ο Ιησούς τονίζει στους αποστόλους Του: «Ειλικρινά
σας λέω ότι αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν περισσότερο από εσάς! Κοιτάξτε πόσο ξέγνοιαστοι είναι
και τελειώνουν όλες τις τροφές. Εγώ τους είπα: «Όποιος δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Θεός
μπορεί να προμηθεύσει τροφή για τα παιδιά Του αύριο, μπορεί να φύγει.» Και αυτοί έμειναν. Ο
Θεός δεν θα διαψεύσει τον Μεσσία Του και δεν θα απογοητεύσει αυτούς που ελπίζουν σε
Αυτόν».
Οι απόστολοι σηκώνουν τους ώμους τους και δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τίποτε
άλλο.

ΠΗΓΗ: Το βιβλίο της Μ. Valtorta "The Gospel as revealed to me" ή όπως ήταν το αρχικό του όνομα: "The Poem of the Man-God".
(Η Μαρία Βαλτόρτα είχε τη Χάρη από τον Ιησού να μπορεί να βλέπει σε πολύ ζωντανά οράματα τη ζωή του Διδασκάλου, έτσι όπως την ζούσε Εκείνος κάθε μέρα μαζί με τους αποστόλους Του, το λαό, τους Ρωμαίους, τους Φαρισαίους, όσους Τον κατηγορούσαν αλλά και όσους Τον αγαπούσαν... 

Αυτά τα οράματα απετέλεσαν το υλικό για τη δημιουργία ενός βιβλίου 5000 σελίδων το οποίο μας αποκαλύπτει πώς ζούσε ο Υιός του Ανθρώπου και πώς Τον βίωναν από κοντά οι άνθρωποι της εποχής Του. Μαζί με αυτούς έχουμε την τύχη να μαθαίνουμε κι εμείς άγνωστες πτυχές της ζωής του Θεανθρώπου αλλά και να κατανοούμε καλύτερα όσα κατέγραψαν και μας παρουσίασαν οι 4 Ευαγγελιστές).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ανάσταση του Λαζάρου - μέρος Β'

'Το Ευαγγέλιο όπως μου υπαγορεύτηκε' γιατί το έκανε ο Ιησούς;