Τι σημαίνει 'να γεννηθείς ξανά';

Γνωρίζουμε από τα Ευαγγέλια ότι ο λαός, οι απλοϊκοί άνθρωποι, άκουγαν με χαρά τη διδασκαλία του Ιησού και τον ακολουθούσαν όπου και αν πήγαινε. 

Ο «άνθρωπος του δρόμου» που δεν έχει περιπλακεί στη θεολογία ή την φιλοσοφία αναγνωρίζει ενορατικά τη θεμελιώδη Αλήθεια μόλις τη συναντήσει – κάτι που λείπει συχνά από τους πολύ μορφωμένους. Τα διανοητικά επιτεύγματα εύκολα μπορούν να οδηγήσουν στην πνευματική περηφάνεια κι αυτό είναι το μόνο αμάρτημα στο οποίο ο Κύριος ήταν αυστηρός.

Ανάμεσα στους μορφωμένους όμως, υπήρχαν κι εκείνοι, οι πιο πνευματικοί, που ένιωθαν να έλκονται από τον καινούργιο Δάσκαλο. Ήταν ασυμβίβαστος, εντελώς έξω από το εκκλησιαστικό κατεστημένο, φίλος των αμαρτωλών, κατήγορος των ρηχών παραδόσεων που σκλάβωναν τους ανθρώπους και παρ’ όλα αυτά είχε φίλους και στις "υψηλές" θέσεις. Ένας από αυτούς που ένιωθαν ανυποχώρητη έλξη για περισσότερο Φως ήταν ο Νικόδημος. Διψούσε για τα θεϊκά πράγματα, αλλά δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τους συναδέλφους του, Φαρισαίους, γι αυτό και αναζητούσε το Δάσκαλο στη διάρκεια της νύχτας.
Η αναζήτησή του αυτή ήταν έντονη γιατί δεν ένιωθε ικανοποιημένος με την πρόοδο που έκανε. Πίστευε ότι ο Ιησούς είχε να του προσφέρει κάτι ζωτικό που ίσως να ήταν το μυστικό που μέχρι τότε του ξέφευγε... το κλειδί που χρειαζόταν για να ανοίξει το πνευματικό θησαυροφυλάκειο της ψυχής του. Ίσως ο Ιησούς να μπορούσε να του δείξει πού είχε αποτύχει. 
Και η απάντηση του Δασκάλου ήρθε απλή, περιεκτική, άμεση. Του είπε: «Πρέπει να αναγεννηθείς».

Η δήλωση αυτή ανακεφαλαιώνει όλη την επιστήμη της πραγμάτωσης όπως αυτή θεωρείται στα πλαίσια του πνευματικού χώρου. Αποτελεί ένα εγχειρίδιο μεταφυσικής συμπυκνωμένο σε τρεις λέξεις. Περικλείει όλη την ιστορία. 

Σήμερα βρίσκεσαι όπου βρίσκεσαι επειδή είσαι ο άνθρωπος που είσαι. Μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να βρεθείς κάπου αλλού κι αυτός είναι να γίνεις ένας άλλος άνθρωπος. Όπως είσαι τώρα, δεν μπορείς να σταθείς κάπου αλλού κι ένας διαφορετικός άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί εκεί που είσαι τώρα. Αν θέλεις να ανεβείς πιο ψηλά μπορείς να το κάνεις... δεν υπάρχει όριο ύψους. Πρέπει όμως να γεννηθείς ξανά!

Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό; Γιατί να μην πορευόμαστε στη ζωή σαν θεοί βιώνοντας άμεσα αυτή την κατάσταση; Γιατί να μην θεραπεύουμε ακαριαία όσους καταφεύγουν σε μας, γιατί να μην αναμορφώνουμε τον αμαρτωλό, γιατί να μην λυτρώνουμε τους αιχμαλώτους από το σατανά; Γιατί γενικά να μην «κάνουμε θαύματα»; Ποιος μας εμποδίζει;

Η απάντηση είναι ότι η πραγμάτωση, όπως και κάθε τι άλλο, έχει το τίμημά της κι ότι το τίμημα αυτό είναι πως πρέπει να αναγεννηθούμε. Πρόκειται για ένα τίμημα που δεν είμαστε πάντοτε πρόθυμοι να καταβάλουμε. Είμαστε ερωτευμένοι με τον τωρινό άνθρωπο και με όλα όσα τον συνθέτουν και δεν έχουμε προετοιμαστεί για το θάνατό του, ώστε να μπορέσει να γεννηθεί ο άλλος.

Όμως, αγγίζουμε την Αλήθεια με το μικρό μας δαχτυλάκι και αν δεν έρθουμε σε αυτήν με ολόκληρο το σώμα μας, δεν πρόκειται να συμβούν τα σπουδαία γεγονότα. Εδώ είναι το σημείο τριβής. Το να έρχεσαι στην Αλήθεια με όλο σου το σώμα σημαίνει να φέρνεις κάθε συνειδητή σου σκέψη και πεποίθηση στη «λυδία λίθο» της Θεϊκής Νοημοσύνης και Αγάπης. Σημαίνει να απορρίπτεις κάθε τι νοητικό ή πνευματικό που δεν εναρμονίζεται μ’ αυτό το υπόδειγμα. Σημαίνει να αναθεωρείς κάθε γνώμη, κάθε συνήθεια σκέψης, κάθε πολιτική, κάθε συμπεριφορά, ανεξαίρετα.

Αυτό βέβαια είναι φοβερό. Δεν είναι απλά ένα καθάρισμα της ψυχής. Είναι μια κατεδάφιση και μια ανοικοδόμηση ολόκληρου του οικοδομήματος. Γι’ αυτό και μόνο τα ισχυρά πνεύματα το αντέχουν. Έχει την έννοια του να «πεθαίνεις καθημερινά», όπως είπε ο Απόστολος Παύλος. Σημαίνει την απομάκρυνση από όλες τις προκαταλήψεις που απόκτησε ο καθένας μας στη ζωή του. Σημαίνει να κόβεις με το μαχαίρι όλα τα μικρά εκείνα ελαττώματα του χαρακτήρα, τις ματαιοδοξίες, τις μικροαπάτες και κάθε λογής μικροεγωισμούς που σου είναι τόσο αγαπητοί αλλά που φέρνουν αγκύλωση στους πνευματικούς σου αρμούς. Μπορεί ακόμα να σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις τα πιο αγαπημένα πράγματα της ζωής σου. 

Είναι όμως κάτι που αν δεν γίνει δεν οδηγείται ο άνθρωπος πουθενά. Είναι το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί από όλους μας αν επιθυμούμε να προχωρήσουμε στο φωτεινό μονοπάτι.

Αν δεν είσαι έτοιμος να καταβάλεις το τίμημα, δεν υπάρχει θέμα. Δεν πρέπει όμως να έχεις την απαίτηση να πάρεις από το Νόμο περισσότερα πράγματα απ’ αυτά για τα οποία έχεις πληρώσει. Ένα μικρό δαχτυλάκι στην Αλήθεια έχει βέβαια κάποια αξία αλλά αποφέρει ένα εξίσου μικρό δαχτυλάκι αποτέλεσμα. Για μια ολοκληρωμένη πραγμάτωση, πρέπει να είναι όλο το σώμα σου φωτεινό. Πρέπει να ξαναγεννηθείς.

ΠΗΓΗ: "Η Δύναμη της Δημιουργικής Σκέψης" του ΕΜΜΕΤ ΦΟΞ.