Ο κόσμος είναι καθρέφτης
Ο κόσμος είναι όπως τον ονειρεύεσαι... είναι ένας καθρέφτης. Εκεί έξω βρίσκεις τον δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έχτισες, που ονειρεύτηκες.
Έξω βρίσκεις εσένα! Πήγαινε να δεις ποιος είσαι.
Θ΄ανακαλύψεις ότι οι άλλοι είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος που έχεις μέσα σου, του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου... Άλλαξε!... και ο κόσμος θ' αλλάξει.
Δημιουργείς έαν άρρωστο κόσμο και έπειτα φοβάσαι το δημιούργημά σου, τη βία που εσύ ο ίδιος προκάλεσες. Πιστεύεις ότι ο κόσμος είναι αντικειμενικός... αλλά ο κόσμος είναι όπως εσύ τον ονειρεύεσαι. Πήγαινε στον κόσμο και αποδέξου τον... Συνάντησε τους φτωχούς, τους βίαιους, τους λεπρούς που έχεις μέσα σου. Αποδέξου τους... Μην τους αποφεύγεις, μην τους κατηγορείς... Παραδώσου στον κόσμο σου. Πήγαινε και συνειδητά αποδέξου αυτό που έχεις δημιουργήσει: έναν κόσμο σε άγνοια, σκληρό, αμαθή... έναν κόσμο χωρίς ζωή.
Η δύναμη ενός ανθρώπου είναι να εξουσιάζει τον εαυτό του και την ίδια στιγμή να παραδίδεται στον εαυτό του.
Η ζωή σου, ο κόσμος όπου πιστεύεις ότι μπορείς να επιλέγεις και να αποφασίζεις, είναι πλασματικά... είναι ένας φρικτός εφιάλτης. Μόνο το "όνειρο" είναι πραγματικό. Το "όνειρο" είναι το πιο αληθινό πράγμα που υπάρχει. Αυτό που εσύ αποκαλείς πραγματικότητα είναι μόνο φαινόμενα, πρέπει να την αναποδογυρίσεις τελείως και δεν μπορείς να κρατήσεις μέσα σου τίποτα από τα παλιά... Θα πρέπει να μάθεις έναν νέο τρόπο να σκέφτεσαι, ν' αναπνέεις, να δρας και ν' αγαπάς...
Έζησες μια ύπαρξη χωρίς σκοπό... οδυνηρή. Κρυμμένος πίσω από μια απασχόληση, πίσω από την απατηλή προστασία ενός μισθού, διαιωνίζεις τη φτώχεια, τη δυστυχία του κόσμου. Η ζωή είναι πάρα πολύ πολύτιμη για να εξαρτάσαι, και πάρα πολύ πλούσια για να χάνει! Ήρθε η ώρα ν' αλλάξεις!
Έφτασε ο καιρός να εγκαταλείψεις τον όλο συγκρούσεις τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο. Έφτασε ο καιρός να πεθάνει μέσα σου ό,τι δεν έχει ζωή. Είναι καιρός για μια αναγέννηση. Είναι καιρός για μια νέα έξοδο, μια νέα ελευθερία. Είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια που μπορεί να φανταστεί ένας άνθρωπος: η κατάκτηση της προσωπικής του ακεραιότητας.
"Η Σχολή των Θεών" του Stefano Elio d' Anna
Σχόλια