Ας μιλήσουμε για τους "άλλους"

Ποιοι είναι, αλήθεια, οι "άλλοι";
Όλοι έχουν κάτι να σε διδάξουν, κάποιο δώρο να σου προσφέρουν. Κι εδώ είναι το μεγάλο μυστικό. Ο καθένας τους ήρθε για να λάβει κι ένα δώρο από σένα. Ποιο είναι το δώρο που τους έδωσες; Κι αν, μέσα στη σύγχυσή σου, έκανες κάτι που φαντάζεσαι ότι τους πλήγωσε, μη θεωρείς δεδομένο ότι δεν είναι κι αυτό ένα δώρο. Από εκείνα που σε πλήγωσαν πολύ, δεν έχεις μάθει πολλά; Περισσότερα ίσως απ' όσα έχεις μάθει από τις μεγαλύτερες χαρές σου; Ποιος λοιπόν είναι ο θύτης και ποιος είναι το θύμα στη ζωή σου; Θα έχεις κατακτήσει τη βαθιά γνώση, όταν θα το καταλαβαίνεις αυτό πριν, και όχι μετά, από την αντίληψη του αποτελέσματος της εμπειρίας.
Η περίοδος της ένδειας και της μοναξιάς θα σε διδάξουν ότι η ζωή δεν τελειώνει ποτέ. Ποτέ, ποτέ, ποτέ μη σκεφτείς ότι η ζωή σου τελείωσε, αλλά γνώριζε πάντα ότι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή είναι άλλο ένα ξεκίνημα, άλλη μια ευκαιρία, άλλη μια δυνατότητα να ανα-δημιουργήσεις τη ζωή σου από την αρχή.
Έστω κι αν το κάνεις αυτό την τελευταία δυνατή στιγμή της ζωής σου, τη στιγμή του θανάτου σου, θα έχεις δικαιολογήσει ολόκληρη την εμπειρία σου και θα την έχεις δοξάσει ενώπιον του Θεού.
Αυτό ισχύει ακόμα κι αν είσαι ένας πωρωμένος εγκληματίας, ένας βαρυποινίτης δολοφόνος που ζει στη φυλακή ή βαδίζει προς την εκτέλεσή του.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ξέρεις. Πρέπει να το πιστέψεις.
Αυτό είναι ένα από τα πιο ελπιδοφόρα μηνύματα που έχουν ακουστεί ποτέ. Σημαίνει ότι όλοι μας - ακόμα και οι "χειρότεροι" από μας - έχουμε ένα σπίτι στην καρδιά του Θεού και μένει μόνο να το διεκδικήσουμε.
Αν έχεις κάποια αμφιβολία, σε παραπέμπω στο εδάφιο "...και είπεν αυτώ ο Ιησούς, αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ΄εμού έση εν τω παραδείσω" (Λουκ. 23,43)