Οι ανθρώπινες σχέσεις Α'

Μέσα από τις σελίδες των τριών βιβλίων της σειράς "Συζήτηση με το Θεό", έμαθα πως οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ιερές. Είναι οι πιο σημαντικές πλευρές της ζωής, επειδή μέσα από αυτές εκφράζω και βιώνω το ποιος είμαι και ποιος επιλέγω να είμαι. Και όχι απλώς οι σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους, αλλά οι σχέσεις μου με τα πάντα, παντού. Η σχέση μου με τη Ζωή και με όλα της τα στοιχεία. Η σχέση μου με το χρήμα, την αγάπη το σεξ και το Θεό - τους τέσσερις ακρογωνιαίους λίθους της ανθρώπινης εμπειρίας.
Η σχέση μου με τα πάντα προσδιορίζει ποιος και τι είμαι, επειδή χωρίς μια σχέση με κάτι άλλο, δεν μπορώ να δημιουργήσω, να γνωρίσω και να βιώσω οτιδήποτε έχω αποφασίσει σε σχέση με τον εαυτό μου. Ή, με άλλα λόγια, στην απουσία αυτού που δεν είμαι, αυτό που είμαι... δεν είναι.
Παράδειγμα:
Φαντάσου ότι βρίσκεσαι σε ένα λευκό δωμάτιο χωρίς γωνίες, με λευκούς τοίχους, λευκό πάτωμα, λευκό ταβάνι. Φαντάσου ότι αιωρείσαι σ' αυτόν το χώρο από κάποια αόρατη δύναμη. Μένεις κρεμασμένος εκεί, στον αέρα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βλέπεις τη λευκότητα. Για πόσο νομίζεις ότι θα "υπάρχεις" στην εμπειρία σου;
Η απάντηση είναι: Όχι, για πολύ. Θα έχανες το νου σου σύντομα. Τη στιγμή που χάνεις το νου σου, παύεις να υπάρχεις στην εμπειρία σου. Ο νους σου είναι το μέρος σου εκείνο που του έχει δοθεί το έργο να βγάζει νόημα από όλα τα εισερχόμενα στοιχεία, και χωρίς στοιχεία να εισέρχονται, ο νους σου δεν έχει τίποτε να κάνει. Τη στιγμή που χάνεις το νου σου, παύεις να υπάρχεις στην εμπειρία σου. Δηλαδή παύεις να γνωρίζεις οτιδήποτε συγκεκριμένο σχετικά με σένα. Είσαι μεγαλόσωμος; Μικρόσωμος; Δεν μπορείς να ξέρεις, επειδή δεν υπάρχει τίποτε έξω από σένα για να συγκριθείς. Είσαι καλός; Είσαι κακός; Δεν μπορείς να ξέρεις. Υπάρχεις; Ούτε κι αυτό μπορείς να το ξέρεις, γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Μπορείς να το διανοείσαι όσο τραβάει η ψυχή σου, αλλά δεν μπορείς να το βιώσεις; Τι περιμένεις λοιπόν; Περιμένεις να συμβεί κάτι που να τα αλλάξει όλα.