Λειτουργία της διαισθητικής δύναμης

Υπάρχουν τρεις κανόνες για τα διαισθητικά φαινόμενα, που θα επιτρέψουν να καταλάβει κανείς πώς λειτουργεί η διαισθητική δύναμη.
1. Κάθε σκέψη είναι ενέργεια.
2. Όλα βρίσκονται σε κίνηση.
3. Ο μόνος χρόνος που υπάρχει είναι το τώρα.
Οι διαισθητικοί είναι άνθρωποι που έχουν ανοίξει τον εαυτό τους στις εμπειρίες που παράγουν αυτά τα φαινόμενα: στις δονήσεις. Κάποιες φορές, αυτές οι δονήσεις μορφοποιούνται σε εικόνες μέσα στο νου τους. Κάποιες άλλες φορές γίνονται σκέψη με τη μορφή λέξεων. Ο διαισθητικός αποκτά επιδεξιότητα στην αίσθηση αυτών των ενεργειών. Αυτό στην αρχή μπορεί να μην είναι και πολύ εύκολο, επειδή αυτές οι ενέργειες είναι πολύ ελαφρές, πολύ φευγαλέες, σχεδόν ανεπαίσθητες. Σαν την πιο απαλή καλοκαιριάτικη αύρα, που νόμισες πως ένιωσες να σου χαϊδεύει τα μαλλιά, αλλά μπορεί και όχι. Σαν τον πιο αχνό ήχο που έρχεται από πολύ μακριά και που νομίζεις πως τον άκουσες, αλλά δεν είσαι σίγουρος. Σαν το πιο ανεπαίσθητο τρεμόπαιγμα μιας φιγούρας στην άκρη του ματιού σου που θα έπαιρνες όρκο πως ήταν εκεί, αλλά όταν κοίταξες κατευθείαν μπροστά, δεν ήταν πια εκεί. Είχε χαθεί. Υπήρξε άραγε ποτέ;
Αυτό το ερώτημα υποβάλλει πάντα στον εαυτό του ένας πρωτάρης διαισθητικός. Ο πεπειραμένος δε ρωτάει ποτέ, επειδή όταν ρωτάς, διώχνεις την απάντηση. Όταν ρωτάς, εμπλέκεις το νου, κι αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει ένας διαισθητικός. Η διαίσθηση δεν κατοικεί στο νου. Για να είσαι διαισθητικός πρέπει να μην επικοινωνείς με το ...μυαλό σου! Γιατί η διαίσθηση κατοικεί στην ψυχή.
Η διαίσθηση είναι το αυτί της ψυχής.
Η ψυχή είναι το μόνο "όργανο" που είναι αρκετά ευαίσθητο ώστε να "πιάνει" τις ανεπαίσθητες δονήσεις της ζωής, να "νιώθει" αυτές τις ενέργειες, να αισθάνεται αυτά τα κύματα που υπάρχουν στο ενεργειακό πεδίο και να τα ερμηνεύει. Έχουμε έξι αισθήσεις, όχι πέντε. Την αίσθηση της όσφρησης, της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής, και του ...γνωρίζειν.
Να λοιπόν πώς λειτουργεί η "διαισθητική δύναμη":
Κάθε φορά που κάνει κάποιος μια σκέψη, αυτή η σκέψη στέλνει ενέργεια. Είναι ενέργεια. Η ψυχή του διαισθητικού συλλαμβάνει αυτή την ενέργεια και ο διαισθητικός δε θα σταθεί να την ερμηνεύσει, αλλά πιθανότατα θα πει αυθόρμητα πώς νιώθει αυτή την ενέργεια. Έτσι μπορεί μετά να του πει τι σκέφτεται.
Κάθε "αίσθημα" που ένιωσες κάποτε, υπάρχει στην ψυχή σου. Η ψυχή σου είναι το άθροισμα όλων σου των "αισθημάτων". Είναι η αποθήκη τους. Ακόμα κι αν έχουν περάσει χρόνια από τότε που τα αποθήκευσες, ένας διαισθητικός που είναι αληθινά ανοιχτός μπορεί να "νιώσει" αυτά τα αισθήματα εδώ και τώρα.