Στεφάνι με 12 αστέρια

«Ύστερα φάνηκε ένα μεγάλο σημείο στον Ουρανό: Μια Γυναίκα ενδεδυμένη με τον Ήλιο, η Σελήνη ήταν κάτω από τα πόδια Της και στο κεφάλι Της ένα στεφάνι με δώδεκα αστέρια». Αποκάλυψη 12:1

Η Σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης επινοήθηκε από τον ζωγράφο Arsene Heitz, ο οποίος - εμπνεόμενος από την ένθερμη ευλάβειά του προς την Θεοτόκο - έλαβε ως πρότυπο τη «Θαυματουργή Μεντάλλια» ή «Θαυματουργό Μενταγιόν» της Ασπίλου Συλλήψεως της Παναγίας, την οποία φορούσε πάντα στο λαιμό του.

Ο καλλιτέχνης σκέφτηκε να τοποθετήσει 12 αστέρια σε σχήμα κυκλικό σε φωτεινό μπλε φόντο, όπως ακριβώς αναπαριστούνται στην παραδοσιακή εικονογράφηση της Ασπίλου Συλλήψεως της Θεοτόκου.

***

Την 8^η Δεκεμβρίου 1955, εορτή της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου (!!!), οι εκπρόσωποι των ευρωπαίων υπουργών απεδέχθησαν επισήμως τον πίνακα του Arsene Heitz, ως Σημαία της Νέας Ευρώπης. Η απόφαση αυτή ελήφθη έπειτα από διαγωνισμό που είχε προκηρύξει στα 1950 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (θεσμός που προηγήθηκε της σημερινής Ε.Ε.) για τη δημιουργία μιας Σημαίας της Ενωμένης Ευρώπης.

***

Πώς όμως ένα χριστιανικό σύμβολο έγινε αποδεκτό ως σημαία;
Η Θεία Πρόνοια έκανε, ώστε επικεφαλής της Επιτροπής, να είναι τότε ένας Εβραίος στο θρήσκευμα, ο οποίος αγνοούσε πλήρως την πραγματική σημασία του πίνακα αυτού!
Ο καλλιτέχνης, ο οποίος δεν αποκάλυψε ότι η πηγή της έμπνευσής του ήταν θρησκευτική, κατόρθωσε να πείσει τους Συνέδρους ότι ο αριθμός 12 συμβόλιζε, τάχα, την «αρχαία σοφία», ότι ήταν ένα «σύμβολο πληρότητας» και ότι δεν πρέπει να αλλαχθεί, ακόμα και αν τα Κράτη-Μέλη υπερβούν αυτό τον αριθμό.
Έτσι, όταν ο Paul M.G. Levy, διευθυντής της Υπηρεσίας Τύπου και Πληροφοριών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εξήγησε στα μέλη της Οικονομικής Κοινότητας τη σημασία του επιλεγέντος σχεδίου, δήλωσε ότι ο αριθμός των 12 αστεριών είναι «σύμβολο πληρότητας», αφού την εποχή εκείνη (δεκαετία του 1950) δεν αντιπροσώπευε ούτε καν τον αριθμό των Κρατών-Μελών, που ήταν μικρότερος.

Χωρίς να το γνωρίζουν, οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών υπουργών απεδέχθησαν ως Σημαία της Ενωμένης Ευρώπης, το μενταγιόν της Άσπιλης Σύλληψης της Παναγίας*, και μάλιστα στις 8 Δεκεμβρίου, ημέρα που στη Δυτική Εκκλησία εορτάζεται η Άσπιλη Σύλληψή Της!!! Ο Θεός εργάζεται θαυματουργικά αλλά λίγοι το αντιλαμβάνονται και πολύ λιγότεροι το πιστεύουν!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Η ιστορία της σημαίας της ΕΕ
Στην επίσημη σελίδα της ΕΕ διαβάζουμε τα παρακάτω, χωρίς να αναφέρεται τίποτε για τον καλλιτέχνη που την σχεδίασε:

Η ιστορία της σημαίας άρχισε το 1955, όταν το Συμβούλιο της Ευρώπης, που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και προάγει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, επέλεξε το σημερινό σχέδιο για δική του χρήση. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Συμβούλιο της Ευρώπης ενθάρρυνε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, που μόλις είχαν αρχίσει να λειτουργούν, να αναγνωρίσουν τη σημαία ως έμβλημά τους.

Το 1983, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε ότι η σημαία των Κοινοτήτων θα έπρεπε να είναι η ίδια με τη σημαία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 1985, η σημαία αυτή αναγνωρίστηκε από όλους τους ηγέτες της ΕΕ ως το επίσημο έμβλημα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που στη συνέχεια έγιναν η Ευρωπαϊκή Ένωση.  

* Λίγα λόγια για το Θαυματουργό Μενταγιόν της Παναγίας.
Στις 27 Νοεμβρίου 1830 στις 5:30 το απόγευμα, η Παναγία εμφανίζεται για δεύτερη φορά στη μοναχή Αικατερίνη Λαμπουρέ (σήμερα τιμάται ως Αγία Αικατερίνη Λαμπουρέ) η οποία βρισκόταν μαζί με άλλες μοναχές στο Παρεκκλήσιο του Κεντρικού Οίκου του Τάγματος των Αδελφών του Ελέους στο Παρίσι. Η Παναγία έδειξε στην Αικατερίνη ένα ωοειδές πλαίσιο και γύρω στο πλαίσιο είδε να σχηματίζεται με χρυσά γράμματα η εξής προσευχή: 

"Ô MARIE CONÇUE SANS PÉCHÉ PRIEZ POUR NOUS QUI AVONS RECOURS À VOUS"

Δηλαδή: "Ω Μαρία, συλληφθείσα χωρίς αμαρτία προσευχήσου για εμάς που προστρέχουμε σ' Εσένα".

Η Θαυματουργική Μεντάλλια

Τότε η Παναγία έδωσε στην Αικατερίνη μια σαφή εντολή:
"Να κάνεις να χαραχθεί μια μεντάλλια κατ' αυτό το πρότυπο. Όλοι όσοι την φορούν, εφόσον θα την έχει ευλογήσει ένας ιερέας, θα λάβουν εξαιρετικές Χάρες. Θα πρέπει να την φορούν γύρω από το λαιμό τους. Εκείνοι οι οποίοι θα λένε αυτή την προσευχή με ευλάβεια, θα είναι μ' έναν ιδιαίτερο τρόπο υπο την προστασία της Μητέρας του Θεού. Οι Χάρες θα χορηγηθούν έφθονα σ' εκείνους που θα έχουν εμπιστοσύνη".

Τότε το πλαίσιο αυτό περιστράφηκε και φάνηκε στην οπίσθια όψη του ένα κεφαλαίο "Μ" με έναν Σταυρό στο πάνω μέρος, τού οποίου η βάση περιπλεκόταν στο γράμμα. Κάτω από το μονόγραμμα της Παρθένου Μαρίας εμφανίστηκαν δυο Καρδιές: 
Η Ιερά Καρδία του Ιησού Χριστού, στεφανωμένη από αγκάθια και διάπυρη από την Αγάπη και η Άσπιλη Καρδία της Μαρίας, την οποία διαπερνούσε η ρομφαία του πόνου. Δώδεκα λαμπερά αστέρια πλαισίωναν κυκλικά όλο το σύμπλεγμα των συμβόλων της οπισθίας όψης του θαυματουργού μενταγιόν της Παναγίας. 
Η Αικατερίνη ρώτησε την Παναγία πώς θα μπορέσει να πραγματοποιήσει την εντολή Της, ώστε να χαραχθεί το μενταγιόν. 

Η Παναγία της είπε να πάει και να τα πει όλα στον πνευματικό της, τον πατέρα Jean-Marie Aladel. 
Στην αρχή ο ιερωμένος δεν πίστεψε την Αικατερίνη και τη συμβούλευσε να μην πει τίποτα σε κανέναν. Όμως, σιγά-σιγά βεβαιώθηκε πως τα γεγονότα που του εκμυστηρεύτηκε το πνευματικό του τέκνο ήταν αληθινά και υπερφυσικά. Έτσι, έπειτα από δυο χρόνια πλησίασε τον Αρχιεπίσκοπο Παρισίων Σεβ. De Quelen και του διηγήθηκε τα συμβάντα της οδού Du Bac. 

Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ένθερμος υποστηρικτής και ευλαβής της Ασπίλου Συλλήψεως της Θεοτόκου. Απεφάνθη ότι το μενταγιόν αυτό ήταν σε απόλυτη συμφωνία με την Διαδασκαλία της Εκκλησίας και γι' αυτό δεν είχε αντιρρήσεις για την κατασκευή του. Παρήγγειλε λοιπόν δυο χιλιάδες μενταγιόν στις 20 Ιουνίου 1832, λέγοντας χαρακτηριστικά:

- Ας διαδώσουν αυτό το μενταγιόν και θα κρίνουμε το δέντρο από τους καρπούς του...