Γιατί την "Τρίτη Ημέρα;"
Μήπως υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σημασία που είχε να κάνει
με τους Εβραίους της εποχής του Χριστού;
Στην Α' Επιστολή προς Κορινθίους, ο απόστολος Παύλος λέει
ότι ο Ιησούς «ανέστη την τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές» (15:4). Αν και οι
Γραφές του Ισραήλ δεν διευκρινίζουν πουθενά ότι «ο Μεσσίας θα αναστηθεί από
τους νεκρούς την τρίτη ημέρα», ο απόστολος έχει βάσιμους λόγους που τον κάνουν
να καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα, επειδή η Βίβλος εμφανίζει την «τρίτη ημέρα»
ως μια κορυφαία στιγμή που σχετίζεται με τη θεϊκή δραστηριότητα. Επιπλέον, γύρω
στην εποχή του Παύλου, οι Εβραίοι διερμηνείς της Βίβλου κατανοούσαν ότι σε διάφορα
μέρη της Γραφής γίνονταν άμεσες αναφορές για ανάσταση κατά την τρίτη ημέρα.
Σε όλη την ιστορία του Ισραήλ, σημαντικά πράγματα
συμβαίνουν την τρίτη ημέρα. Για παράδειγμα, όταν ο Θεός λέει στον Αβραάμ να θυσιάσει
τον Ισαάκ στο λόφο Μορία, «την τρίτη ημέρα (יום השׁלישׁי; yom ha’shelishi) ο Αβραάμ σήκωσε τα μάτια του και είδε
τον τόπο από μακριά» (Γένεση 22:4). Είναι αυτή η τρίτη μέρα που ο Αβραάμ λίγο
έλειψε να θυσιάσει τον γιο του, αν δεν εμφανιζόταν ένα κριάρι ως αντικατάσταση.
Έτσι, ο Θεός σώζει τον Ισαάκ από βέβαιο θάνατο για να μπορέσει να ζήσει με τον
πατέρα του. Γι' αυτόν τον λόγο, στην Επιστολή προς Εβραίους αναφέρεται ότι ο
Αβραάμ «θεώρησε ότι ο Θεός ήταν σε θέση ακόμη και να αναστήσει τον Ισαάκ από
τους νεκρούς, από τους οποίους, μεταφορικά και κυριολεκτικά τον έλαβε πίσω»
(Εβρ 11:19). Κατά συνέπεια, η σχεδόν θυσία του Ισαάκ ήταν μια παραβολική
«ανάσταση» κατά την τρίτη ημέρα.
Η Γραφή αναφέρει και μιαν άλλη «ανάσταση» όταν ο Ιωνάς
αναδύεται από την κοιλιά ενός ψαριού μετά από «τρεις ημέρες και τρεις νύχτες» (שׁלשׁה ימים ושׁלשׁה לילות; sheloshah yamim u'sheloshah Ιων. 1:7). Ο Ιησούς αργότερα θα πει ότι
«όπως ο Ιωνάς ήταν τρεις ημέρες και τρεις νύχτες στην κοιλιά του μεγάλου
ψαριού, έτσι και ο Υιός του Ανθρώπου θα είναι τρεις ημέρες και τρεις νύχτες
στην καρδιά της γης» πριν από την ανάστασή Του (Ματθ. 12:40). Αν διαβάσουμε
αυτό το εδάφιο και θελήσουμε να ακριβολογήσουμε, θα παρατηρήσουμε ότι ο πλήρης
χρόνος του Ιωνά στην κοιλιά του ψαριού («τρεις ημέρες και τρεις νύχτες»)
διαφέρει από την εμπειρία του Ιησού στη γη: ο Χριστός περνά τρεις ημέρες και
δύο ολόκληρες νύχτες στη γη, στον τάφο πριν την ανάστασή Του «την τρίτη ημέρα»*.
Πέρα από αυτές τις περιπτώσεις, ο Παύλος μπορεί να είχε
ένα άλλο εδάφιο στο μυαλό του όταν σκεφτόταν την ανάσταση του Ιησού. Σύμφωνα με
τον Ωσηέ, «Μετά από δύο ημέρες [ο Κύριος] θα μας αναστήσει. Την τρίτη ημέρα (יום השׁלישׁי; yom ha’shelishi) θα μας αναστήσει,
για να ζήσουμε μπροστά Του» (6:2).
Στον αρχαίο Ιουδαϊσμό, τα λόγια του Ωσηέ θεωρούνταν ότι αναφέρονταν στην
ανάσταση. Η αραμαϊκή εκδοχή του Ωσηέ, που γράφτηκε λίγο μετά την εποχή του
Παύλου, εξισώνει την «τρίτη ημέρα» με την «ημέρα της ανάστασης των νεκρών».
· Σημείωση του μτφρ. Στο βιβλίο «The Gospel as revealed to me» («Το Ευαγγέλιο όπως μου αποκαλύφθηκε»), το οποίο η Μαρία Βαλτόρτα έγραψε καθ’ υπαγόρευση εκ μέρους του Ιησού, η συγγραφέας αναφέρει πως ο χρόνος της Ανάστασης του Ιησού συντομεύθηκε εν μέρει – χωρίς να ξεφύγει από την υπόσχεση του Ιησού προς τους μαθητές Του ότι θα ανασταινόταν την τρίτη ημέρα – ένεκα του μεγάλου πόνου που υπέφερε η Μητέρα Του, η οποία όλο το χρονικό διάστημα από την ημέρα της Σταύρωσης και της ταφής Του μέχρι την ημέρα της Ανάστασής Του παρέμενε άγρυπνη, κλαίοντας γοερά και προσευχόμενη γονατιστή στο Θεό, παρακαλώντας για τον Υιό Της. Έτσι ο Ιησούς παρέμεινε νεκρός από τις 3.00 μ.μ. της Παρασκευής έως τα ξημερώματα της Κυριακής. Θυμίζουμε εδώ ότι η αρχή κάθε ημέρας, για τους Εβραίους, ξεκινούσε στις 6.00 το απόγευμα. Οπότε μετά τις 6 το απόγευμα της Παρασκευής άλλαξε η ημέρα και έγινε Σάββατο και μετά τις 6.00 το απόγευμα του Σαββάτου άρχισε η Κυριακή. Ο Ιησούς, λοιπόν, έμεινε στον τάφο λίγες ώρες την Παρασκευή, όλο το Σάββατο και αναστήθηκε αφού είχαν περάσει περίπου 12 ώρες της Κυριακής.
ΠΗΓΗ: Άρθρο του Dr. Nicholas J. Schaser
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη
Σχόλια