Δαιμονισμός και Εξορκισμός: υπάρχουν;

Ο Gabriele Amorth (1925 – 2016) ήταν ιερέας της Καθολικής Εκκλησίας και ένας από τους πιο σπουδαίους και γνωστούς εξορκιστές της σύγχρονης εποχής. Ήταν ο επί κεφαλής εξορκιστής της Επισκοπής της Ρώμης (Vatican's Exorcist in Chief of the Diocese of Rome) από το 1986 και μετά. Στο διάστημα της ζωής του έχει τελέσει πάνω από 70.000 εξορκισμούς και έχει συγγράψει δυο βιβλία «An Exorcist Tells His Story» και «An Exorcist: More Stories» περιγράφοντας ιστορίες από την επαφή του με το δαιμόνιο.  

Ένα από τα βιβλία του π. Amorth

Αγαπημένο του έργο ήταν ο Εξορκιστής (1973) του σκηνοθέτη William Friedkin, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, γιατί έλεγε ότι, «ουσιαστικά, σαν έργο ήταν ακριβές αν και τα σπέσιαλ εφφέ ήταν υπερβολικά τονισμένα». Πρόσθετε ακόμα ότι, «ο κόσμος χρειάζεται να μάθει τι κάνουμε».  

Λίγο πριν πεθάνει, έλαβε μέρος σε ένα ντοκυμανταίρ του ίδιου σκηνοθέτη (William Friedkin) με τίτλο «Ο διάβολος και ο πάτερ Amorth» που κυκλοφόρησε το 2017 (μετά το θάνατό του) και αφηγείται τον ένατο εξορκισμό μιας κοπέλας στο Venafro της Ιταλίας.

Από αυτόν τον έμπειρο εξορκιστή μαθαίνουμε πολλά για το θέμα του δαιμονισμού, για τα οποία ο περισσότερος κόσμος έχει ολοκληρωτική άγνοια ή έχει σταματήσει να πιστεύει.

Παρακάτω αναλύονται τα εξής :

-Υπάρχει ο Σατανάς;

-Τι είναι δαιμονική κατοχή;

-Τι είναι Κόλαση;

-Πώς εισέρχεται ο δαίμονας μέσα μας;

-Τι ερωτήσεις κάνει ένας εξορκιστής στο δαίμονα κατά τον εξορκισμό;

-Τι είναι Μαύρη Μαγεία και τι Λευκή Μαγεία;

-Πρέπει να φοβόμαστε το δαιμόνιο;

Λέει ο πατέρας G. Amorth:

Η επιστήμη μάς έχει κάνει να πιστεύουμε ότι ο διάβολος είναι μόνο ένα σύμβολο. Σύμβολο του κακού. Όμως, ένας εξορκιστής δεν έρχεται αντιμέτωπος με ένα σύμβολο, αλλά με κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο. Αντιμετωπίζει μιαν οντότητα με προσωπικότητα, έξυπνη, με επιχειρήματα, με την οποία συνομιλεί, κάνει διάλογο. Όταν βοηθώ ένα άτομο δαιμονισμένο να απελευθερωθεί, έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο διάλογος μεταξύ εμού και του δαιμονίου.

Ο π. Gabriele Amorth

Ποια τα συμπτώματα που έχει ένα άτομο υπό δαιμονική κατοχή;

Είναι πολλά και ποικίλα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν αναλαμβάνω κάποιον, αν πρώτα δεν έχει εξεταστεί από γιατρούς για τις διαταραχές που έχει, επειδή πολλά συμπτώματα μπερδεύονται με ψυχικές ασθένειες. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να γίνει μια ενδελεχής και προσεκτική ιατρική εξέταση. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι: η απέχθεια προς οτιδήποτε ιερό. Αν ένα άτομο που ήταν πάντα θρησκευόμενο, ξαφνικά αρχίσει να μην θέλει να ξέρει τίποτε για θείες λειτουργίες, ιερείς, μυστήρια της Εκκλησίας, κλπ. πρέπει να μας βάλει σε υποψίες. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει το άτομο, είναι να μην μπορεί να κοιτάξει τις εικόνες των αγίων ενώ στις πιο σοβαρές περιπτώσεις αντιδρά βίαια στις ευλογίες των ιερέων. Σέρνεται στο έδαφος, συστρέφει το σώμα του, βγάζει κραυγές, θυμώνει, βλασφημεί κλπ.

Αν ο εξορκιστής τον ραντίσει με αγιασμό, τότε τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα, σαν να του έχει πετάξει φωτιά. 

Ξεκινάω τον εξορκισμό ρωτώντας το άτομο πότε άρχισαν οι εκδηλώσεις των συμπτωμάτων. Πρέπει να ξέρετε ότι οι δαιμονισμένοι υποφέρουν πολύ. Από βάσανα που κανένας γιατρός δεν μπορεί να γιατρέψει. Αν κάποια αρρώστια δεν γιατρεύεται και συγχρόνως ακολουθείται από τα τυπικά συμπτώματα μιας δαιμονικής κατοχής όπως αυτά που προανέφερα, ή αν το άτομο ερωτηθεί πότε άρχισαν τα συμπτώματα και η απάντηση είναι ότι άρχισαν μετά που έλαβε μέρος σε πνευματιστικές συγκεντρώσεις με μέντιουμ, σε χειρομαντίες, σατανιστικές σέκτες, μαύρες λειτουργίες, κλπ., τότε για μένα τα συμπτώματα με κάνουν να υποψιαστώ ότι πρόκειται για δαιμονική κατάληψη. Αλλά θα βεβαιωθώ όταν πραγματοποιήσω τον εξορκισμό.

Το δαιμόνιο μου έχει μιλήσει πολλές φορές για την Κόλαση. Εμείς οι άνθρωποι γνωρίζουμε την Κόλαση από το εξαιρετικό έργο του Δάντη Αλιγκέρι «Θεία Κωμωδία» ή από το βιβλίο της «Κατήχησης» της Εκκλησίας. Υπάρχει κάποια ομοιότητα με τις εικόνες που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά να ξέρετε ότι η Κόλαση είναι μια πραγματικότητα ολότελα άγνωστη στις δικές μας γνώσεις. Ο Κύριος όμως έχει προσαρμόσει κάποια χαρακτηριστικά της Κόλασης, που έδειξε στους αγίους, στη δική μας περιορισμένη ανθρώπινη κατανόηση. Επί παραδείγματι, στις εικόνες που δείχνουν την Ημέρα της Κρίσης του Κυρίου βλέπουμε τους καλούς στο επάνω μέρος και τους καταδικασμένους στο κάτω. Είναι όντως έτσι; Θεωρώ ότι κάπως έτσι θα είναι, όμως, ο τρόπος με τον οποίο περιγράφεται η Κόλαση γίνεται έτσι ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το διαχωρισμό των ψυχών.

Δεύτερο βιβλίο του π. Amorth

Το δαιμόνιο μου είπε πολλές φορές: «υπάρχει φωτιά στην Κόλαση, μια φωτιά που καίει πολύ περισσότερο από τη δική σας φωτιά... όμως είναι διαφορετικής φύσης. Δεν γίνεται καύση».
Θα λέγαμε ότι είναι μια εσωτερική φωτιά από την ένοχη συνείδηση των κολασμένων. Μια τρομερή φωτιά που βασανίζει τις ψυχές ασταμάτητα και αιώνια.

Αν ήξεραν οι άνθρωποι αυτό που είναι η Κόλαση, θα έκαναν πολύ λιγότερες αμαρτίες, σας το εγγυώμαι.

Πώς εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα;
Το δαιμόνιο είναι πνεύμα. Μερικές φορές, θα νόμιζε κανείς ότι εισέρχεται με φυσικό τρόπο μέσα στον άνθρωπο. Αυτό που εισέρχεται όμως είναι η δύναμή του, η ενέργειά του. Μπορεί και μιλάει μέσα από το στόμα του δαιμονισμένου, μπορεί και κινεί τα μέλη του σώματός του. Όμως, δεν είναι ένα άτομο μέσα σε ένα άλλο, αλλά είναι ένα πνεύμα που εκδηλώνει τη δύναμή του μέσα στον άνθρωπο. Γιατί το κάνει;
Σας βεβαιώ ότι δεν θέλει να το κάνει. Δεν συνηθίζει να κάνει σοβαρές εκδηλώσεις δαιμονισμού, ακριβώς για να μην γίνει αντιληπτό. Ξέρει ότι μόλις το άτομο αντιληφθεί μια πιθανή κατοχή, τότε υπάρχει ο κίνδυνος (για το ίδιο το δαιμόνιο) να εκδιωχθεί μόλις αρχίσει η διαδικασία απελευθέρωσης του ατόμου. Έτσι, προσπαθεί να κρυφτεί όσο καλύτερα μπορεί και γι’ αυτό τις περισσότερες φορές προκαλεί συμπτώματα ολόιδια με εκείνα διαφόρων ασθενειών. Ένα τέτοιο παράδειγμα υπάρχει στο Ευαγγέλιο: μια φορά υπήρχε ένας νεαρός που παρουσίαζε συμπτώματα επιληψίας. Ήταν τότε που ο Ιησούς έλειπε στο όρος Θαβώρ και έλαβε χώρα η Μεταμόρφωσή Του. Τα συμπτώματα που είχε ήταν όμοια με της επιληψίας, αλλά ο πατέρας του ανέφερε στον Ιησού ότι «είχε μέσα του πνεύμα που τον βασάνιζε».

Οι ερωτήσεις που κάνω κατά τη διάρκεια του εξορκισμού είναι αποκλειστικά ερωτήσεις χρήσιμες για την απελευθέρωση του ατόμου. Το ρωτάω το όνομά του. Γιατί, για να μου πει το όνομά του, σημαίνει ότι το έχω ανακαλύψει και αυτό είναι ήδη μισή ήττα. Μετά, το ρωτάω πότε μπήκε στο άτομο, πώς μπήκε, ακόμα ρωτάω αν έχει λάβει ήδη εντολή από τον Ιησού να εγκαταλείψει το σώμα του ατόμου κάποια συγκεκριμμένη ημερομηνία.

Από την άλλη μεριά, δεν κάνω ποτέ ερωτήσεις από απλή περιέργεια. Π.χ. δεν πρέπει ποτέ να ρωτάμε από περιέργεια ποια ομάδα θα κερδίσει το πρωτάθλημα, αν θα γίνει Τρίτος Π. Πόλεμος, κλπ.

Άσπρη και Μαύρη Μαγεία
Στο βιβλίο μου υπάρχει ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στη μαγεία. Η μαύρη μαγεία προέρχεται από την Αφρική και είναι πολύ δυνατή. Τα ξόρκια δηλαδή που λέγονται για το κακό των ανθρώπων είναι πανίσχυρα. Θέλω να επισημάνω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Λευκή Μαγεία και Μαύρη Μαγεία. Στη γλώσσα του λαού λευκή μαγεία είναι όταν κάποιος επισκέπτεται ένα μάγο για να του αφαιρέσει, να του λύσει τα μάγια. Μαύρη μαγεία είναι όταν κάποιος επισκέπτεται ένα μάγο για να κάνει μάγια σε ένα άτομο. Ουσιαστικά και στις δυο περιπτώσεις ο μάγος εργάζεται με το δαιμόνιο, με το σατανά, και γι’ αυτό όλα καταλήγουν να είναι μαύρη μαγεία.

Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν δυο ξεχωριστές μαύρες αφρικανικές μαγείες. Αυτή που λέγεται Μακούμπα (Macumba) και αυτή που λέγεται Βουντού. Αυτές οι δυο μορφές μαγείας ταξίδεψαν από την Αφρική προς τη Λατινική Αμερική για το λόγο αυτό είναι τόσο πολύ διαδεδομένες τόσο στην Αφρική όσο και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η απελευθέρωση των ατόμων από αυτό το είδος μαγείας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλά χρόνια εξορκισμού.

Πολλοί με ρωτάνε αν φοβάμαι το δαιμόνιο. Η απάντησή μου είναι : «ποτέ δεν έχω φοβηθεί». Αντίθετα, το δαιμόνιο είναι αυτό που φοβάται. Ο διάβολος μας φοβάται γιατί έχουμε δημιουργηθεί κατά την εικόνα και την ομοίωση του Θεού και έχουμε βαφτιστεί με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος και της Αγίας Τριάδος. Για το λόγο αυτό ποτέ δεν φοβήθηκα το δαιμόνιο. Μάλιστα χρησιμοποιώ μια έκφραση: «όταν το δαιμόνιο με βλέπει, τα ‘κάνει πάνω του’.  Δουλεύω στο όνομα του Κυρίου του Κόσμου. Και είναι μόνο ο πίθηκος του Θεού».

Το χέρι της Rowling με το tattoo

Απόψεις για τον Χάρι Πότερ και τη γιόγκα

Ο π. Amorth ήταν επίσης μία από τις φωνές που έκαναν δημόσιες προειδοποιήσεις στους γονείς για τα μυθιστορήματα του “Χάρι Πότερ” της J.K. Rowling, δηλώνοντας ότι «προσπάθεια των βιβλίων είναι να κάνουν μια ψευδή διάκριση μεταξύ λευκής και μαύρης μαγείας, όταν διάκριση δεν υπάρχει, επειδή η μαγεία είναι πάντα μια στροφή στον διάβολο».

(Σημείωση: Η συγγραφέας J.K. Rowling  φέρει στο δεξί της χέρι tattoo με τη λατινική ρήση «solve et coagula» που σημαίνει «να διαλύεις και να πήζεις» και είναι Μασονική έκφραση που βρίσκεται επίσης εγγεγραμμένη στα χέρια του αγάλματος του Baphomet μιας παγανιστικής θεότητας που ανήκει στη σατανιστική λατρεία).

Στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Ούμπρια το 2011, όπου κλήθηκε να παρουσιάσει την σχετική με τον εξορκισμό ταινία με τίτλο The Rite (Η Τελετή), ανέφερε ότι η γιόγκα είναι σατανική επειδή οδηγεί σε πρακτική του Ινδουισμού και "όλες οι ανατολικές θρησκείες βασίζονται σε μια ψευδή πεποίθηση στη μετενσάρκωση" κάτι που οδηγεί στο κακό, όπως και η ανάγνωση του Χάρι Πότερ.

Υποστήριξε ότι το 90% της διαβολικής παρενόχλησης (κατοχή) προκαλείται από ανθρώπους που στρέφονται σε μάγους και αποκρυφιστές που συνδέονται με τον Σατανά από εκδίκηση ή από θυμό για άλλους ανθρώπους. Οι μάγοι του Σατανά πληρώνονται ακριβά και αναλαμβάνουν δράση για να κάνουν το δαιμόνιο να παρέμβει ή να εισέλθει...

O Baphomet με tattoo Solve et Coagula στα χέρια

Έχει πει ότι «μια κατάρα μπορεί να προέρχεται είτε από στενούς συγγενείς που έχουν τη συνήθεια να βλασφημούν, τη συμμετοχή του ανθρώπου στις Μασονικές Στοές, σε πνευματιστικές ή μαγικές πρακτικές και ούτω καθεξής».

Έρευνα και Μετάφραση: Αγγελική Σ. Νατσούλη