Θεέ μου τί κάνουμε στραβά;

(Ένας αποκαλυπτικός διάλογος μεταξύ του Θεού και του συγγραφέα Νηλ Ντόναλντ Ουώλς).

Θεέ μου, σε παρακαλώ, έλα εδώ. Θέλουμε βοήθεια.

Εδώ είμαι.

Θέλουμε βοήθεια.

Το ξέρω.

Τώρα.

Καταλαβαίνω.

Ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Και δεν μιλώ για μια φυσική καταστροφή, μιλώ για μια συμφορά που προέρχεται από τους ανθρώπους.

Το ξέρω και έχεις δίκιο.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι άνθρωποι είχαν και παλαιότερα σοβαρές διαφορές μεταξύ τους, αλλά τώρα οι διαφωνίες μας και το ότι είμαστε τόσο διαιρεμένοι, μπορεί να οδηγήσει όχι απλά σε πολέμους – κάτι αρκετά άσχημο – αλλά και στο τέλος του πολιτισμού μας όπως τον γνωρίζουμε.

Σωστά. Εκτίμησες σωστά την κατάσταση. Κατανοείς τη σοβαρότητα του προβλήματος. Απλά δεν κατανοείς τη φύση του προβλήματος. Δεν γνωρίζετε τι είναι αυτό που το προκαλεί και γι’ αυτό συνεχίζετε να προσπαθείτε να δώσετε λύσεις σε διάφορα επίπεδα, εκτός από εκείνο που το δημιουργεί.

Που είναι ποιο...;  

Το επίπεδο των πιστεύω.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα είναι πνευματικό. Οι ιδέες σας για την πνευματικότητα σας σκοτώνουν.
Συνεχίζετε να θέλετε να λύσετε το πρόβλημα που έχει ο κόσμος σαν να ήταν πολιτικό ή οικονομικό ή ακόμα και στρατιωτικό πρόβλημα, και δεν είναι τίποτε από αυτά. Το πρόβλημα είναι πνευματικό. Και είναι το νούμερο ένα πρόβλημα που οι άνθρωποι δεν φαίνεται να γνωρίζουν πώς να λύσουν.

Τότε βοήθησέ μας.

Το κάνω.

Πώς;

Με πολλούς τρόπους.

Πες έναν.

Αυτό το βιβλίο.

Αυτό το βιβλίο θα μας βοηθήσει;

Το μπορεί.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Διαβάστε το.

Και μετά;

Δώστε του προσοχή.

Αυτό λένε όλοι. «Όλα είναι μέσα στο Βιβλίο», λένε. «Διαβάστε το και προσέξτε τι λέει. Αυτό μόνο». Το πρόβλημα είναι ότι όλοι κρατάνε διαφορετικό βιβλίο.

Το ξέρω.

Και κάθε βιβλίο λέει κάτι άλλο.

Το ξέρω.

Τώρα λοιπόν λες ότι πρέπει να διαβάσουμε «αυτό το βιβλίο;»

Το θέμα δεν είναι τι πρέπει να κάνετε. Το θέμα είναι τι θα μπορούσατε να κάνετε αν επιλέγατε να κάνετε κάτι. Είναι πρόσκληση, όχι απαίτηση.

Γιατί να θέλω να διαβάσω αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο όταν Αληθινοί Πιστοί μου λένε ότι όλες οι απαντήσεις βρίσκονται στα άλλα βιβλία – τα βιβλία που εκείνοι μου λένε να προσέξω;

Επειδή δεν τα πρόσεξες.

Ναι, τα πρόσεξα. Πιστεύω ότι όλοι μας τα έχουμε προσέξει.

Γι’ αυτό τώρα χρειάζεστε βοήθεια. Πιστεύετε ότι έχετε δώσει προσοχή στα βιβλία εκείνα, αλλά δεν το κάνατε. Λέτε συνέχεια ότι τα Ιερά σας Βιβλία (οι κοινωνίες σας έχουν πολλά διαφορετικά) είναι αυτά που σας έχουν δώσει την εξουσία να φέρεστε στους άλλους με τον τρόπο που τους φέρεστε, για να κάνουν αυτό που εσείς κάνετε.
Αυτό το λέτε απλά και μόνο επειδή δεν έχετε δώσει πραγματική προσοχή στο βαθύτερο μήνυμα αυτών των βιβλίων. Τα διαβάσατε αλλά δεν τα μελετήσατε με προσοχή.

Κι όμως, το κάναμε. Κάνουμε αυτό που λένε οτι πρέπει να κάνουμε!

Όχι. Κάνετε αυτό που ΕΣΕΙΣ λέτε ότι λένε να κάνετε.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι το βασικό μήνυμα όλων των Ιερών Γραφών είναι το ίδιο. Αυτό που διαφέρει είναι η ερμηνεία που τους δίνουν οι άνθρωποι.  
Δεν είναι «λάθος» να υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες. Αυτό όμως που δεν είναι ωφέλιμο για εσάς είναι ότι διχάζεστε εξαιτίας αυτών των διαφορετικών ερμηνειών, λέτε ότι οι άλλοι είναι λάθος εξαιτίας αυτών των διαφορετικών ερμηνειών και σκοτώνεστε μεταξύ σας ως αποτέλεσμα αυτών των διαφορετικών ερμηνειών.

Αυτό κάνετε τώρα και το κάνετε ήδη πολύ καιρό. Δεν μπορείτε να συμφωνήσετε ούτε μέσα στη δική σας ομάδα, πολύ περισσότερο σε διαφορετικές ομάδες, πάνω στο τι ακριβώς εννοεί ένα συγκεκριμένο βιβλίο και χρησιμοποιείτε αυτές τις διαφορές ως δικαιολογία σφαγής. Τσακώνεστε μεταξύ σας για το τι ακριβώς λέει το Κοράνι και τι σημαίνουν τα κείμενά του. Τσακώνεστε για το τι λέει η Βίβλος και τι σημαίνουν τα κείμενά της. Τσακώνεστε για το τι λένε οι Βέδες, τι λέει η Μπαγκαβάτ Γκιτά, τι λέει το Λουν-γιου, τι λέει ο Κανόνας Πάλι, τι λέει το Τάο, τι λέει το Ταλμούδ, τι λέει το Χαντίτ, τι λέει το Βιβλίο των Μορμόνων...
Και τι οι Ουπανισάδες, το Ι-Τσινγκ, το Άντι Γκρανθ, η Μαχαμπχαράτα, οι σούτρες της Γιόγκα, το Μαθνάουι, το Κοτζίκι.

Εντάξει, το ‘πιασα.

Όχι, δεν το ‘πιασες. Κι αυτό είναι το νόημα. Το νόημα είναι ότι υπάρχουν πολλά ιερά κείμενα και άγιες γραφές και ενεργείτε σαν να υπήρχε μόνο μία. Είναι η δική σας ιερή γραφή που είναι πραγματικά ιερή. Όλες οι άλλες είναι στην καλύτερη περίπτωση φτωχά υποκατάστατα και βλασφημίες στη χειρότερη.
Για σας όχι μόνο υπάρχει μία και μόνη Ιερή Γραφή αλλά και ένας μοναδικός τρόπος ερμηνείας της: ο δικός σας.

Αυτή η πνευματική αλαζονία είναι που προξένησε την μεγαλύτερη θλίψη σας, ως είδος. Έχετε υποφέρει πιο πολύ – κι έχετε κάνει και άλλους ανθρώπους να υποφέρουν περισσότερο – για τις ιδέες σας γύρω από τον Θεό παρά για οτιδήποτε άλλο στην ανθρώπινη εμπειρία. Μετατρέψατε την πηγή της μεγαλύτερης χαράς σε πηγή του μεγαλύτερου πόνου.

Είναι τρελό. Γιατί αυτό; Γιατί το κάναμε;

Επειδή υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο οι άνθρωποι φαίνονται πρόθυμοι να θυσιάσουν τα πάντα. Να θυσιάσουν την αγάπη, να θυσιάσουν την ειρήνη, να θυσιάσουν την υγεία, την αρμονία και την ευτυχία, να θυσιάσουν την ασφάλεια, ακόμα και τη λογική τους γι’ αυτό το μοναδικό πράγμα.

Ποιο;

Να έχουν δίκιο.
Είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τα πάντα για τα οποία έχετε κοπιάσει χρόνια, τα πάντα που σας αρέσουν, τα πάντα που δημιουργήσατε, αρκεί να έχετε «δίκιο».
Όντως, γι’ αυτό είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε ακόμα και την ίδια τη Ζωή.

Αλλά... έτσι δεν έπρεπε να είναι; Θέλω να πω, κάτι πρέπει να υπερασπίζεσαι στη ζωή. Και ο Λόγος του Θεού ΕΙΝΑΙ αυτό που πρέπει, δεν είναι;

Ποιού Θεού;

Ποιού Θεού;

Ναι, ποιού Θεού;
Του Αδωνάι; Του Αλλάχ; Του Ελοχίμ; Του Θεού; Του Ιεχωβά; Του Κρίσνα; Του Βισνού; Του Γιαχβέ; Του Κυρίου; Του Ράμα;

Του Θεού του οποίου οι λόγοι έφτασαν ως εμάς καθαροί από τους Δασκάλους και τους Προφήτες.

Ποιούς Δασκάλους και ποιούς Προφήτες;
Τον Αδάμ; Τον Νώε; Τον Αβραάμ; Τον Μωυσή; Τον Κομφούκιο; Τον Βούδα; Τον Ιησού; Τον Πατάντζαλι; Τον Μωάμεθ; Τον Μπαχαουλά; Τον Ρούμι; Τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ; Τον Ιωσήφ Σμιθ; Τον Παραμχάνσα Γιογκανάντα;

Δεν εξισώνεις όλους αυτούς μεταξύ τους, έτσι δεν είναι;

Γιατί όχι; Είναι κάποιος μεγαλύτερος από τους άλλους;

Φυσικά!

Ποιος απ’ όλους;

Αυτός στον οποίο πιστεύω!

Ακριβώς. Τώρα έπιασες το νόημα.

Τι θέλεις λοιπόν να κάνω, να απαρνηθώ τα πιστεύω μου;

Δεν «θέλω» να κάνεις τίποτα. Το θέμα είναι τι θέλεις εσύ να κάνεις;

Θέλω να βρω ένα τρόπο να ξεφύγω απ’ όλα αυτά τα ανακατεμένα πιστεύω που έχουν οι άνθρωποι.

Υπάρχει τρόπος.

Που είναι...;

Να τα υπερβείς.

Τι σημαίνει αυτό;

Υπερβαίνω σημαίνει πηγαίνω παραπέρα, ξεπερνώ. Δεν σημαίνει απορρίπτω ολότελα ούτε καταστρέφω τελείως. Δεν χρειάζεται να καταστρέψεις κάτι για να το ξεπεράσεις. Δεν θα θέλεις να καταστρέψεις τα παλιά σου πιστεύω σε καμία περίπτωση, επειδή υπάρχουν πολλά τα οποία θα ήθελες να κρατήσεις. «Υπερβαίνω» δεν σημαίνει πάντα «κάτι άλλο από», σημαίνει όμως, πάντα, «ευρύτερος από». Τα νέα σου ευρύτερα πιστεύω χωρίς αμφιβολία θα κρατήσουν μερικά από τα παλαιά – εκείνο το τμήμα των πιστεύω σου που ακόμα σε εξυπηρετούν – και έτσι θα έχεις ένα συνδυασμό των παλαιών και των νέων και όχι μια ολοκληρωτική απόρριψη των παλαιών. Βλέπεις τη διαφορά;

Νομίζω.

Ωραία. Τότε μπορείς να σταματήσεις να αντιστέκεσαι. Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι κρατούν τόσο επίμονα τα παλιά τους πιστεύω είναι ότι δεν θέλουν να τα απαξιώσουν απορρίπτοντάς τα εντελώς. Θεωρούν ότι έχουν μόνο την επιλογή να τα απορρίψουν ή να τα αποδεχτούν εξ ολοκλήρου. Όμως δεν είναι η μόνη επιλογή που έχετε. Μπορείτε να επανεξετάσετε τα παλιά και να δείτε τι είναι εκείνο που δεν λειτουργεί πια. Μπορείτε να διευρύνετε το παλιό και να κάνετε κάποια μέρη του να δουλεύουν καλύτερα. Μπορείτε να προσθέσετε στο παλιό και να κάνετε κάποια κομμάτια του νέα. Αν απορρίψετε εντελώς τα παρόντα πιστεύω σας είναι σαν να απαξιώνετε όλα εκείνα που διδαχτήκατε, όλα εκείνα που κατανοήσατε, όλα εκείνα που έχετε κάνει, και όλα εκείνα που ήταν καλά.

Αυτό θα έκανε ένα μεγάλο τμήμα του κόσμου να νιώθει «λάθος». Θα έκανε τους προγόνους σας να είναι «λάθος», θα έβγαζε ολόκληρα ιερά κείμενα «λάθος», θα έκανε την παρούσα ζωή σας «λάθος». Θα ανάγκαζε τους ανθρώπους να παραδεχτούν πως όλες οι πνευματικές όψεις της ανθρώπινης εμπειρίας ήταν ένα λάθος, μια παρανόηση.

Αυτό θα ήταν πολύ περισσότερο απ’ ότι θα μπορούσαν να αποδεχτούν οι άνθρωποι. Και είναι κάτι που δεν χρειάζεται γιατί δεν είναι αληθινό.

Στην ουσία δεν χρειάζεται να δηλώσετε ότι «κάνατε λάθος» για τίποτα, επειδή δεν κάνατε. Απλά δεν είχατε κατανοήσει πλήρως. Είχατε ανάγκη από περισσότερες πληροφορίες.
Υπερβαίνοντας τα παρόντα πιστεύω σας δεν σημαίνει ότι τα απορρίπτετε εντελώς. «Προσθέτετε» πάνω τους.
Τώρα που έχετε περισσότερες πληροφορίες τις οποίες μπορείτε να προσθέσετε σε εκείνα που μέχρι σήμερα πιστεύατε, διευρύνετε τα πιστεύω σας – δεν τα απορρίπτετε, τα κάνετε μεγαλύτερα – και  προχωράτε τη ζωή σας με έναν καινούργιο τρόπο.
Ένα λειτουργικό τρόπο.

Αλλά δεν έχω περισσότερες πληροφορίες.

Έχεις.

Έχω;

Έχεις αυτό το βιβλίο.

ΠΗΓΗ: Το 1^ο κεφάλαιο του βιβλίου “The New Revelations” του συγγραφέα Neale Donald Walsch που γράφτηκε το 2002 αλλά είναι τόσο επίκαιρο σήμερα!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη