Περί αυθεντικότητας των κειμένων της Αγίας Γραφής

1) "Οι περισσότεροι από τους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης δεν συνάντησαν και δεν είδαν ποτέ τον Ιησού στη ζωή τους. Έζησαν πολλά χρόνια αργότερα από την εποχή που ο Ιησούς άφησε τη Γη. Δεν θα αναγνώριζαν τον Ιησού από τη Ναζαρέτ ακόμα κι αν έπεφταν πάνω του στο δρόμο. Οι συγγραφείς της Βίβλου είχαν όμως βαθιά πίστη και ήταν μεγάλοι ιστορικοί. Πήραν τα ιστορικά γεγονότα που είχαν φτάσει μέχρι αυτούς και τους φίλους τους μέσω άλλων, πιο ηλικιωμένων, που κι εκείνοι τα είχαν ακούσει από άλλους, ακόμα πιο ηλικιωμένους, μέχρι που τελικά έκαναν μια γραπτή καταγραφή.
Και στο τελικό χειρόγραφο δεν συμπεριελήφθησαν όλα όσα έγραψαν οι συγγραφείς της Βίβλου.
Ήδη είχαν αναφανεί "εκκλησίες" γύρω από τις διδασκαλίες του Ιησού. Και όπως συμβαίνει όποτε και όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε ομάδες γύρω από μια ισχυρή ιδέα, υπήρξαν ορισμένα άτομα μέσα σ' αυτές τις εκκλησίες ή τους θυλάκους, που αποφάσισαν ποια μέρη της ιστορικής διαδρομής του Ιησού θα λέγονταν και πώς. Αυτή η διαδικασία επιλογής και διόρθωσης συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια όλης της συγκέντρωσης, της συγγραφής και της έκδοσης των Ευαγγελίων και της Βίβλου. Ακόμα και πολλούς αιώνες μετά τη συγγραφή των αρχικών γραφών, ένα Ανώτατο Συμβούλιο της Εκκλησίας (Οικουμενική Σύνοδος) καθόρισε για μια ακόμα φορά ποια δόγματα και ποιες αλήθειες θα συμπεριλαμβάνονταν στην τότε επίσημη Βίβλο και για ποιες από εκείνες τις αλήθειες θα ήταν "μη υγιές" ή "πρόωρο" να αποκαλυφθούν στις μάζες. Και έχουν υπάρξει και άλλα ιερά κείμενα επίσης, που το καθένα γράφτηκε σε στιγμές έμπνευσης από συνηθισμένους, κατά τα άλλα, ανθρώπους που κανένας δεν ήταν πιο "άξιος" από εσένα, αναγνώστη".
(Συζήτηση με το Θεό, βιβλίο 1 του Neale Donald Walsch).

2) "Η διδασκαλία του Χριστού, όπως έφτασε σε σας στα κείμενα που διαθέτετε, δεν έχει πια την αρχική της έκταση, μήτε την αρχική της διαύγεια και αγνότητα. Από το κείμενο που ονομάζετε Καινή Διαθήκη, λείπουν ορισμένα σημαντικά κομμάτια. Ολόκληρα κεφάλαια έχουν παραλειφθεί. Τα κείμενά σας δεν είναι παρά ακρωτηριασμένα αντίγραφα. Δεν γνωρίζετε τα πρωτότυπα και έτσι δεν μπορείτε να δείτε τους ακρωτηριασμούς του αρχικού κειμένου. Αυτοί που το έκαναν υπέστησαν τις συνέπειες των πράξεών τους. Και μια επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς όλες τις εκκλησίες καταστράφηκε εσκεμμένα. Σ' αυτή την επιστολή εξιγούσε καθαρά όλα τα σημεία που σε προηγούμενα γράμματά του είχαν οδηγήσει σε παρεξηγήσεις. Αυτές όμως οι εξηγήσεις δεν συμφωνούσαν με μερικές λανθασμένες δοξασίες που σιγά-σιγά γλίστρησαν μέσα στον Χριστιανισμό. Οι δοξασίες αυτές πρωτομπήκαν στον Χριστιανισμό από τον πρώτο αιώνα. Από την εποχή των Αποστόλων υπήρχαν ήδη πολλές διαφορές γνώμης ανάμεσα στις χριστιανικές κοινότητες. Αν είχατε τα πλήρη και γνήσια κείμενα της διδασκαλίας του Χριστού, θα ξαλαφρώνατε από τα τόσα βάρη που σας φόρτωσαν οι άνθρωποι στο όνομα της θρησκείας και του Χριστιανισμού. Εκατομμύρια άνθρωποι νιώθουν ότι πολλά απ' όσα διδάσκει ο Χριστιανισμός δεν μπορεί νάναι σωστά. Από συνήθεια όμως τα κρατούν τυπικά. Όμως χωρίς εσωτερική πεποίθηση, διότι λείπει η ζωντανή πίστη. Πολλοί όμως δεν κρατούν τον σημερινό Χριστιανισμό ούτε καν τυπικά. Αντί να απορρίψουν τα λάθη, αρνούνται ολόκληρη τη διδασκαλία, μαζί και την πίστη στο Θεό, νομίζοντας ότι είναι το ίδιο. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Όμως θα έρθει η ώρα που η Διδασκαλία του Χριστού θα ξαναδοθεί στην ανθρωπότητα, γνήσια και αληθινή. Δεν χρειάζεται να μάθετε με ποιον τρόπο θα συμβεί αυτό. Αλλά και αυτό που απέμεινε άπό τα αρχικά κείμενα της Καινής Διαθήκης έχει αλλαχθεί, έχει παραποιηθεί σε πολλά σημεία. Οι αντιγραφείς άλλαξαν λέξεις και τμήματα φράσεων, παρέλειψαν εδώ μια λέξη, εκεί πρόσθεσαν μία, παραποιώντας το νόημα της φράσης, ώστε να εξυπηρετηθεί ο σκοπός τους. Τις περισσότερες φορές θέλησαν να θεμελιώσουν δοξασίες της εποχής τους, φτιάχνοντας την απόδειξη στη Βίβλο. Έτσι νόθευσαν το κείμενο. Πίστευαν ότι έτσι εξυπηρετούσαν τη θρησκεία. Όμως παραπλάνησαν το λαό. Θα σου δώσω ένα μικρό παράδειγμα παραποίησης κειμένου. Γνωρίζεις τα λόγια του Αποστόλου Θωμά "ο Κύριός μου και ο Θεός μου" (Ιωάν. 20:28). Στην πραγματικότητα όμως μεταχειρίστηκε την έκφραση που μεταχειρίζονταν πάντα οι Απόστολοι προς τον Χριστό: "ο Κύριός μου και διδάσκαλός μου" (ραββί τον αποκαλούσαν). Τη λέξη "διδάσκαλος" την άλλαξαν αργότερα με τη λέξη Θεός. Και ένα ακόμα. Είσαι ιερέας και νομίζεις ότι έχεις το δικαίωμα να συγχωρείς. Σε ποιο σημείο της Κ. Διαθήκης στηρίζεις ότι αυτό το δικαίωμα δόθηκε στους ιερείς;
Ανέφερα το σημείο: "αν τινών αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται" (Ιωάν. 20:23). Με διόρθωσε αναφέροντας το σωστό κείμενο: "αν υμών τινών αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται υμίν, αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται". Η λέξη που νομίζετε ότι αναφέρεται στους άλλους "τινών", αναφέρεται στην πραγματικότητα σε σας τους ίδιους. Με το να παραλειφθεί η λέξη "υμών" δεν σημαίνει πια "εσείς οι ίδιοι" αλλά "των άλλων". Το αρχικό λοιπόν κείμενο έλεγε πως "αν συγχωρείτε τις αμαρτίες ανάμεσά σας, αναμεταξύ σας, θα σας συγχωρεθούν, αν τις κρατάτε τις αμαρτίες των άλλων, θα σας κρατηθούν". Βλέπεις πόσο αλλάζει το νόημα του κειμένου αν παραλειφθεί μια λέξη;"
(Το Κρυφό Μονοπάτι του Θωμά Λινού).