Διδασκαλίες από την ξερή συκιά, τον φόρο στον Καίσαρα και την ανάσταση
Ο Ιησούς και οι μαθητές ετοιμάζονται να επιστρέψουν στην πόλη της Ιερουσαλήμ, πάντοτε από το ίδιο απομακρυσμένο μονοπάτι που ήρθαν και το προηγούμενο πρωινό της Δευτέρας. Είναι σαν να μην θέλει ο Ιησούς να περιτριγυρίζεται από τους ανθρώπους - που περιμένουν να Τον δουν - προτού ανέβει στο Ναό. Όμως, σήμερα πολλοί από τους εβδομήντα δύο μαθητές Του, Τον περιμένουν ήδη στο χείμαρρο Κέδρον (της κοιλάδας Κέδρον)* λίγο πριν από το γεφυράκι, και μόλις Τον βλέπουν να προβάλει μέσα από τον ελαιώνα με τον πορφυρό μανδύα Του, τρέχουν να Τον προϋπαντήσουν και όλοι μαζί μετά προχωρούν προς την πόλη. Ο Πέτρος κοιτάζει μπροστά, κάτω στην πλαγιά, πάντοτε με καχυποψία μην και εμφανιστεί κάποιος πονηρός άνθρωπος. Βλέπει πολλά ξερά φύλλα να επιπλέουν στο νερό του χειμάρρου. Μοιάζουν με τα φύλλα συκιάς. Παρατηρεί και βλέπει πιο πέρα τη συκιά, κατάξερη. «Αυτή είναι η χτεσινή συκιά! Η συκιά που καταράστηκες!» φωνάζει, και δείχνει με το χέρι του το αποξηραμένο δένδρο, στρίβοντας το κεφάλι για να μιλή