Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο έζησες, αλλά με τι τρόπο έζησες
«Είναι σκληρή σκέψη ο θάνατος; Όχι. Μια δίκαιη προσταγή για όλους τους θνητούς είναι, και οδυνηρή για αυτούς που δεν πιστεύουν και είναι γεμάτοι αμαρτίες. Μάταια λέει ο άνθρωπος, για να ερμηνεύσει την ταραγμένη αγωνία ενός ανθρώπου που πεθαίνει και δεν ήταν καλός σε αυτή τη ζωή: “Είναι διότι δεν θα ήθελε να πεθάνει ακόμα, διότι δεν έκανε κανένα καλό, είτε πολύ λίγα καλά, και θα ήθελε να ζήσει ακόμα για να μετανιώσει”. Μάταια λέει: “Αν ζούσα περισσότερο θα είχα μεγαλύτερη ανταμοιβή διότι θα έκανα περισσότερα καλά” . Η ψυχή γνωρίζει, τουλάχιστον συγκεχυμένα, πόσο χρόνο έχει. Καθόλου χρόνο, αν τον συγκρίνουμε με την αιωνιότητα. Και η ψυχή σπρώχνει όλο το εγώ της για να κάνει κάτι. Όμως η καημένη ψυχή! Πόσες φορές δεν συνθλίβεται, δεν ποδοπατιέται, δεν φιμώνεται, για να μην ακουστούν τα λόγια της; Είναι αυτό που συμβαίνει σε όσους δεν έχουν καλή θέληση. Ενώ αυτοί που είναι δίκαιοι από μικρή ηλικία έχουν μάθει ν’ ακούν την ψυχή τους, να υπακούν στις συμβουλές της, και είναι συνεχώς δρ