Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2020

Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο έζησες, αλλά με τι τρόπο έζησες

Εικόνα
  «Είναι σκληρή σκέψη ο θάνατος;  Όχι. Μια δίκαιη προσταγή για όλους τους θνητούς είναι, και οδυνηρή για αυτούς που δεν πιστεύουν και είναι γεμάτοι αμαρτίες. Μάταια λέει ο άνθρωπος, για να ερμηνεύσει την ταραγμένη αγωνία ενός ανθρώπου που πεθαίνει και δεν ήταν καλός σε αυτή τη ζωή: “Είναι διότι δεν θα ήθελε να πεθάνει ακόμα, διότι δεν έκανε κανένα καλό, είτε πολύ λίγα καλά, και θα ήθελε να ζήσει ακόμα για να μετανιώσει”. Μάταια λέει: “Αν ζούσα περισσότερο θα είχα μεγαλύτερη ανταμοιβή διότι θα έκανα περισσότερα καλά” . Η ψυχή γνωρίζει, τουλάχιστον συγκεχυμένα, πόσο χρόνο έχει. Καθόλου χρόνο, αν τον συγκρίνουμε με την αιωνιότητα. Και η ψυχή σπρώχνει όλο το εγώ της για να κάνει κάτι. Όμως η καημένη ψυχή! Πόσες φορές δεν συνθλίβεται, δεν ποδοπατιέται, δεν φιμώνεται, για να μην ακουστούν τα λόγια της; Είναι αυτό που συμβαίνει σε όσους δεν έχουν καλή θέληση. Ενώ αυτοί που είναι δίκαιοι από μικρή ηλικία έχουν μάθει ν’ ακούν την ψυχή τους, να υπακούν στις συμβουλές της, και είναι συνεχώς δρ

Γη: ένας τεράστιος βωμός εξιλέωσης

Εικόνα
Ο Πέτρος συζητάει με τον Ιησού για τα βάσανα και τις θλίψεις στον κόσμο και πόσο απαραίτητα είναι . Πέτρος:   Και οι άνθρωποι μου κάνουν ερωτήσεις και εγώ πρέπει να τους απαντάω. Νομίζω ότι αυτά που Σε ρωτώ μπορεί να μου τα ρωτήσουν και άλλοι άνθρωποι, διότι οι σκέψεις των ανθρώπων πάνω κάτω είναι ίδιες. Χτες είπες ότι οι αγνοί και οι άγιοι άνθρωποι πάντα θα υποφέρουν… όχι… είπες θα είναι αυτοί που θα υποφέρουν για όλους τους άλλους. Με δυσκολία το καταλαβαίνω αυτό, ακόμα και αν λες ότι θα το επιθυμούν αυτό οι ίδιοι. Και νομίζω ότι όπως είναι δύσκολο για μένα να το κατανοήσω, ίσως να είναι το ίδιο και για τους άλλους ανθρώπους. Λοιπόν, αν με ρωτήσουν τι να τους απαντήσω; Στο πρώτο ταξίδι μου, μια μητέρα μου είπε: “Δεν ήταν σωστό να πεθάνει το κοριτσάκι μου…και μάλιστα με τόσους πόνους... διότι ήταν καλό και αγνό” Και όπως δεν ήξερα τι να απαντήσω, επανέλαβα τα λόγια του Ιώβ: “Ο Θεός έδωσε ο Θεός παίρνει. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου”. Όμως δεν πείσθηκα ούτε κι εγώ ο ίδιος

Χάνοντας την Αιώνια Ζωή, πόσο εύκολο είναι να καταλήξεις στην Κόλαση

Εικόνα
Ακούω να λένε: «Ουφ, πια... βαρέθηκα να μιλάνε για Αιώνια Ζωή, Κόλαση και άλλες τέτοιες ανοησίες. Αυτό που θέλω είναι να περνάω καλά, να έχω υγεία και λεφτά... πολλά λεφτά. Όλα τ' άλλα είναι αερολογίες... για παππούδες και γιαγιάδες...». Κάπως έτσι λένε ή σκέφτονται   οι περισσότεροι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι. Αυτές οι σκέψεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και, ίσως για μια φορά τουλάχιστον στη ζωή τους να δώσουν προσοχή στα λόγια των ιερέων ή να διαβάσουν τις Γραφές ή τα άλλα σχετικά βιβλία ώστε να πληροφορηθούν τι ακριβώς είναι η Αιώνια Ζωή και τι η Κόλαση. Πόσο θα τους πάρει... μια ώρα, δυο ώρες; Οι ιερείς θα έπρεπε με τη σειρά τους να μιλάνε για την Κόλαση πολύ συχνότερα και έτσι, ίσως, κάποια στιγμή να φτάσουν οι πληροφορίες και στα αυτιά των αδιάφορων πιστών, των μη πιστών, των άθεων, το πόσο ακριβά θα τους στοιχίσει το χάσιμο της Αιώνιας Ζωής. Οι άνθρωποι παίζουμε με τη φωτιά, στην κυριολεξία. Ειδικά αυτούς τους Έσχατους Καιρούς που η πίστη έχει ελαττωθεί τόσο πολύ κι εκεί

Η Ερχόμενη Μεγάλη Κάθαρση των Συνειδήσεων

Εικόνα
Από την παρουσίαση της συγγραφέως Christine Watkins ‘’The Coming Purification and the Divine Promises of the Flame of Love’’. Ζούμε σε καιρούς πρωτοφανείς, καιρούς που δεν ονομάζονται κανονικοί ούτε θα επιστρέψουν ποτέ ξανά στην κανονικότητα. Ζούμε στους χρόνους που ονομάζονται «Έσχατοι Καιροί» χωρίς αυτό να σημαίνει το τέλος του κόσμου αλλά το τέλος μιας Εποχής. Όλοι νιώθουμε ότι κάτι διαφορετικό πλανάται στην ατμόσφαιρα πέρα από τις συνηθισμένες καταστάσεις. Εν μέρει ο COVID -19, εν μέρει η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους άλλους, η διάθεση τόσων πολλών ηγετών για πόλεμο, οι σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους... όλα δείχνουν ότι η ζωή δεν είναι όπως την είχαμε συνηθίσει πριν από, μόλις, λίγα χρόνια. Η αίσθηση ότι κάτι δεν είναι σωστό αυξάνει και θα συνεχίσει να αυξάνει. Γιατί το αίσθημα ασφάλειας έχει εξαφανιστεί; Γιατί η ανθρωπότητα, μετά από δυο ανθρωποκτόνους παγκόσμιους πολέμους και δυο ατομικές βόμβες δεν μπορεί να πάρει την απόφαση ότι θέλει να ζήσει ειρηνικά;